het vergt moed om toe te geven

'Het vergt moed om toe te geven ik redt het zelf niet meer'. Ik zat in de put met alle gevolgen van dien, o.a met verlies van identiteit tot gevolg. Voor context zie mijn vorige blog: 'op de proef gesteld.'

Ik kwam tot de conclusie dat ik niet langer in staat was dat ik een afspraak die ik met mezelf had gemaakt kon inlossen.' 

Door bewijsdrang ingegeven was ik met mezelf overeengekomen: 'Ik zal hetgeen wat ik doe, zowel zakelijk als privé, beter doen dan mijn ouders' één belofte aan mezelf gericht uit nijd ontstaan.

Ik had gefaald, schaamde me en ik gedroeg me onverschillig, meer en dagelijks aan de drank en werd uit wanhoop uiteindelijk suïcidaal. 
Mijn vlucht in drank bood mij niet langer mijn verlangde zelfvertrouwen. 

Deze bewijsdrang werd in gang gezet door schuldgevoel, emotionele verwaarlozing met een sociale fobie tot gevolg. Ik was op zoek naar het onbekende erkenning, waardering en knuffels hetgeen ik rationeel verlangde. Omdat ik niet kreeg waarnaar ik op zoek was raakte ik gefrustreerd. 

terug kijken in de tijd....

Ik ging me afzonderen om gezichtsverlies te vermijden. In 2001 heb ik me voor de eerste keer, van in totaal drie opnames nu 21 jaar later, aangemeld in een verslavingskliniek. Het proces van herstel begon.

Vandaag op Koningsdag lees ik de gelijkenis van de talenten
''Niemand is talentloos. Maar de ongetwijfeld teleurstellende CITO score van de derde dienaar plaatste hem al onmiddellijk in een vakje waar zelfvertrouwen een schaars goed wordt. Vandaar ligt het geween en het geknars der tanden binnen handbereik.''
Gelijkenis van talenten; benut al je talenten,
- als eenheid van aanleg
- als eenheid van geld.

De Heer vertrekt én geeft zijn dienaren talenten. Een talent is ook een behoorlijk geldbedrag.

De dingen die de Heer ons geeft, in Christus, behoren ons niet toe, daar zijn we rentmeester van 'beheerders'. We mogen onze talenten niet inzetten zoals wij dit verlangen. Wij moeten onze geestelijke gaven inzetten voor de Heer. Hij vertrouwt dit aan ons toe om Zijn Koninkrijk te vermeerderen. Als je christelijk opgevoed bent, dat is een gave die de Heer je gegeven heeft. 

Er is niks dat we hebben, wat we niet ontvangen hebben. 

Want er is niks wat we ontvangen hebben, wat we niet ontvangen hebben. Dit brengt een bepaalde verantwoordelijkheid met zich mee, één keuze. Want er komt een moment dat we rekenschap moeten geven, dat we voor de Heer komen te staan, we noemen dat ook wel de rechterstoel van Christus. Want de Here Jezus is uiteindelijk de enige om het oordeel te vellen.

Want we hebben niets in ons leven wat we niet (dus) ontvangen hebben.

Verantwoordelijkheid: Dus 'Wat ga ik doen met de talenten, de gaven, de momenten, de kansen, de tijd, de kracht die ik heb ontvangen?'
Na lange tijd kwam de heer van die slaven terug en hield afrekening met hen.

Zodra je als gelovig christen voor Jezus staat, zal Hij kijken naar wat jij individueel hebt gedaan met datgene wat de Here God jouw heeft toevertrouwd.

Ik realiseer me zie en begrijp dat ik handelde vanuit het perspectief van de dingen die ik niet heb gekregen. God heeft mij talenten toevertrouwd waarmee ik mijn bewijsdrang om de dingen te krijgen die ik verlangde van anderen en niet kreeg, dit besef van gemis, bitterheid en wrok tot gevolg, door oprechtheid inzichtelijk te maken. Ik ben creatief, vindingrijk en proactief. 

Het gemis aan goedkeuring, werd drang uit afkeuring met focus op goedkeuring; synoniemen drang (zn): aandrang, aandrift, begeerte, behoefte, dorst, druk, impuls, kracht, neiging, opwelling, pressie, verlangen.

Ik ben oprecht dankbaar voor de hulp die ik heb ontvangen, het talent om oprecht te relativeren (gedachte: 'niet te rooskleurig worden nu Jan') en fysieke hulp van anderen heb gekregen, zodra ik me iets voorgenomen heb. 

Vaak was ik gericht op afkeuring en op zoek naar goedkeuring 25.00 die ik niet kon ontvangen omdat het construct van afwijzing én afkeuring ertussen stond.
  
DIZE: Dingen Ingezet Zijn Eer.
Tijdens het schrijven dacht ik, of kwam de herinnering aan de wapenrusting van God in mij op. Via bovenstaande link in deze blog 'vertrekt' kwam ik terecht bij de preekindex bij Preek: 'De wapenrusting - Efeze 6:14-18 van Chris Verhagen. Hij preekt: 'Wie de verzoeking overwint zal een volledig compromisloos heilig Leven leiden tot Eer en Heerlijkheid van God.'

Stelt u dan op, uw lendenen omgord met de waarheid, bekleed met het pantser der gerechtigheid,

Huichelarij - veinzerij
Hier bedoeld Paulus dat de Here Jezus aan niets zo'n hekel had dan aan hypocrisie, aan huichelaars, aan huichelarij, bijvoorbeeld wanneer Hij spreekt tot de Farizeeën Matt. 23 vanaf vers 1, de schriftgeleerden en Farizeeën zijn gaan zitten op de stoel van Mozes.

'Toen sprak Jezus tot de scharen en tot zijn discipelen, zeggende: De schriftgeleerden en de Farizeeën hebben zich gezet op de stoel van Mozes. Alles dan, wat zij u ook zeggen, doet dat en onderhoudt dat, maar doet niet naar hun werken, want zij zeggen het wel, maar doen het niet. 
Hun werken zijn hypocriet
Zij binden zware lasten bijeen en leggen die op de schouders der mensen, maar zelf willen zij ze met hun vinger niet verroeren. Zware lasten: 'leefregels en voorschriften, schrijven zij voor, Mozes schreef ze op uit naam van God.

Al hun werken doen zij om in het oog te lopen bij de mensen, want zij maken hun gebedsriemen breed en hun kwasten groot, zij houden van de eerste plaats bij de maaltijden en van de erezetels in de synagogen, en van de begroetingen op de markten en om door de mensen rabbi genoemd te worden. Gij zult u niet rabbi laten noemen; want één is uw Meester en gij zijt allen broeders. En gij zult op aarde niemand uw vader noemen, want één is uw Vader, Hij, die in de hemelen is. Laat u ook geen leidslieden noemen, want één is uw Leidsman, de Christus. Maar wie de grootste onder u is, zal uw dienaar zijn. Al wie zichzelf zal verhogen, zal vernederd worden en al wie zichzelf zal vernederen, zal verhoogd worden.'

Hypocriet
Deze gedachten was een van mijn aannames in relatie tot mensen uit mijn omgeving die in mijn beleving afwijkend gedrag vertoonde, dit in relatie tot de leefregels die zij mij voorschreven. Dus als je een ander beoordeeld en iets voorschrijft dan dient dit vergelijkbaar met hetgeen je predikt zichtbaar te zijn in je handelen. Dit afwijkend handelen in relatie tot vriendelijkheid en geweldloosheid werd overschreden. Hiermee werden voorschriften waarmee ik beoordeeld werd overschreden, ik ervaarde dit met mijn aanname: 'Mijn grenzen worden niet gerespecteerd.' Maar omdat ik zelf verantwoordelijk ben voor mijn gedachten, die in mijn mind betekenis hebben toegekend, is de interpretatie van mijn observatie, mijn aanvaarding hetgeen ik mezelf als mijn mind realiteit heb toegestaan, met tot gevolg afscheiding, hetgeen de energie, betekenis in de vorm van en de kenmerken van hypocrisie, in relatie met mijn omgeving in mij reflecteert, als mijn reacties, voor mij en door mij gemanifesteert.

Wee u, schriftgeleerden en Farizeeën, gij huichelaars, want gij reinigt de buitenzijde van de beker en van de schotel, maar van binnen zijn zij vol roof en onmatigheid. Gij blinde Farizeeër, reinig eerst de inhoud van de beker; dan zal hij ook van buiten rein worden.

God Wil, dat we een zijn, niet 
ge-compartiment-aliseerd. 

Niet als een mor-aal zijn, die kronkelende voorspelbare gemoedstoestanden manifesteert.

Zoals Huichelarij, Farizeeën: 'Mensen die van de buitenkant de indruk wekken, ik ben beter dan jij, maar van binnen eigenlijk zondaren waren.' Een binnenkant en een buitenkant kwamen niet met elkaar overeen. Mijn bewijsdrang ontstond door voorspelbare onvoorspelbaarheid met onduidelijkheid en onveiligheid tot gevolg. 

Wat Mensen over het algemeen onbewust weten en willen, hetgeen Gods Wil is, dat we één zijn en niet langer. Ik realiseer me zie en begrijp nu:
'Wat ik als kind verlangde was dat mijn ouders in verschillende contexten één waren, en  niet gecompartimentaliseerd.' 

Het is de Geest van de Waarheid die ons in heel de waarheid zal leiden (Joh. 16:13-14), evenals wijsheid ons onderwijst (Spreuken 9:4-6). God gaf Christenen Zijn Geest - de kracht van God Zelf - door middel waarvan zij (christenen) op Zijn manier konden leven, in voorbereiding op het eeuwige heel in één-heid en gelijkheid eeuwige Leven dat komt.








Reacties

Populaire posts van deze blog

Dag 1 Luisteren is zeg maar echt mijn ding.

Woorden als topjes van de ijsberg

Dualisme