Afstandelijke Beschermer

Ik beloof mezelf: 'Het is moeilijk om de last van de Afstandelijke Beschermer los te laten, omdat de afstandelijke beschermer me altijd heeft beschermd tegen intense emoties'. 

Te midden van ongemak ben ik opgegroeid. Ik voelde me onveilig en niet beschermd. Binnen deze voor mij vijandelijke energie, heerste geen vreedzaamheid maar bestraffendheid domineerde en hypocrisie was óók aanwezig binnen deze omgeving. 

Ik maakte de keuze, en nam als twaalfjarige de verantwoordelijkheid op me, en wilde deze vrede stichten en vreedzaamheid herstellen. Die taak nam ik op me voordat we aan tafel gingen tijdens de kerst bijvoorbeeld. De tijd van gezelligheid werd al snel ingeruild voor onenigheid. Dus, de scherpe kantjes die ik ervaarde wilde ik wegvijlen. 

In mijn ziel ontstonden, niet wetende hè, wuif ik met onverschilligheid van de hand nu merk ik, wondjes. Ontstaan door de permanente deelname aan vijandigheid, vergezeld van schuttingtaal. Daartegen kwam deze gebrokenheid, passief in verzet, zo realiseer ik me nu, 44 jaar later.
Humor en vriendelijkheid kwamen in opstand tegen deze innerlijke pijn, want die wilde ik niet langer voelen, vermijden door met aangepast, humorvol en dus onnatuurlijk bij de situatie aansluitend, met lief en vriendelijk zijn, en dus ongepast gedrag, ellende willen omzeilen.

Wat ik op afstand wil houden bestaat in mijn mind en lichaam als de energie van agressie, boosheid en fysiek geweld, waarvoor ik me óók schaam. Omdat ik positief bevestigd wilde worden door mijn agressieve, afstandelijke vader en moeder, nam ik het besluit en werd ik in mijn houding vriendelijk, lacherig en aangepast. Want ik wilde mezelf bevrijden van ongemak, in wezen bescherming en veiligheid zoekende, zonder passende begeleiding, ging mijn innerlijke onrust ontvluchten. Toen ontdekte ik mijn maatje alcohol. Daarmee kon ik me ontspannen, gaf me het zelfvertrouwen om vrouwen te versieren, te imponeren, charmeren, dus mijn onrust verder onderdrukken, weg manipulerend.

Voorspelbaar onvoorspelbaar.
Men verwacht dat behoeften voor veiligheid, zekerheid, stabiliteit, verzorging, koestering, het delen van gevoelens, aanvaard worden, en respect niet zullen voldaan worden op een voorspelbare manier. Het gezin van oorsprong is afstandelijk, koud, verwerpend, terughoudend, eenzaam, explosief, onvoorspelbaar of misbruikend.

Emotionele deprivatie

Ik wordt niet aangeraakt.
Mijn behoeften worden genegeerd, uitgelachen, afgekraakt in bijzijn van klanten, onzekerheid om wèl fouten te mogen maken, behoefte aan bescherming advies, leiding, begeleiding.

Het gemis aan bescherming.

Reacties

Populaire posts van deze blog

Dag 1 Luisteren is zeg maar echt mijn ding.

Woorden als topjes van de ijsberg

Dualisme