Dag 197 Geagiteerd zijn in relatie tot mezelf.
Wat ik eigenlijk wil is vertrouwen ontwikkelen voor mijn gedachten dat er geen onheil schuilt achter elk hoekje. Het is eigenlijk Zelf-vertrouwen ontwikkelen. Weten dat: 'ik ben oké'. Ik kan Hier, in dit moment, in contact met plotselinge veranderingen, stabiel zijn en blijven zodat ik mezelf effectief ondersteun en leven richting geef met Levende Woorden en gezond verstand, vanuit mijn ware zelfexpressie, in elk moment.
Ik vergeef mezelf toegestaan en aanvaard te hebben de gedacht dat er achter ieder hoekje / opmerking onheil schuilt.
Ik vergeef mezelf toegestaan en aanvaard te hebben dat ik binnen bepaalde situaties waarin ik eigenlijk vertrouwen wil ontwikkelen mezelf verhinder om effectief in Hier te zijn.
Ik vergeef mezelf toegestaan en aanvaard te hebben dat ik vanuit mijn denken / veronderstelling niet kan weten dat er onheil schuilt achter elk hoekje.
Ik realiseer me dat: 'het is eigenlijk Zelf-vertrouwen ontwikkelen en het weten dat: 'ik ben oké'.
Ik realiseer me dat ik mijn mind reacties uit Herinnering als ervaring in een moment ontstaan verder zal onderzoeken.
Ik vergeef mezelf toegestaan en aanvaard te hebben de gedachte dat ik niet altijd in Hier 'in elk moment' stabiel kan zijn om mijzelf richting te geven met gezond - met niet - afge -zonderd van Hier - verstand. Door mijn mind zonder ik me af van de fysieke realiteit van 'in Hier'- waarin ik dit 'Mezelf' - verhinder.
Ik realiseer me dat ik vanuit mijn veronderstelling denken afgescheiden blijf van de fysieke realiteit als mezelf en verhinder om effectief mijn startpunt vanuit eenheid en gelijk vorm te geven.
Ik vergeef mezelf toegestaan en aanvaard te hebben dat ik mezelf verhinder om deze eenheid en gelijkheid daadwerkelijk te wandelen.
Ik realiseer me dat dit mijn mind is die reageert op de omgeving / persoon waarop ik in mezelf reacties waarneem die ik in mezelf aanvaard heb en toegestaan.
Ik realiseer me dat ik mijn veronderstellingen zelf aanvaard heb en binnen mezelf heb toegestaan - en deze ontwikkeld heb ten aanzien van het thema onvoorspelbaar.
Tijdens een gesprek met A mijn gesprekspartner veranderd een toehoorder B ons / het gespreksthema. Hierdoor verdwijnt de rode draad uit ons gesprek. Ik voel me gehinderd in mijn bijdrage.
Ik raak de rode draad kwijt en denk: B neemt mij niet serieus in de relatie die ik opbouw met A door deze abrupt en zonder inleiding te verstoren.
Ik vergeef mezelf toegestaan en aanvaard te hebben de gedachte dat ik de rode draad kwijt raak door een reactie in mezelf die ik toeken aan een ander.
Ik vergeef mezelf toegestaan en aanvaard te hebben datgene wat ik toeken aan de ander mijn gedachte is dat ik mezelf niet serieus neem en de ander verantwoordelijk maak voor mijn reactie die de ander mij in Me-Zelf spiegelt.
Ik vergeef mezelf toegestaan en aanvaard te hebben dat ik mezelf in mijn spiegel reflectie afscheiding genereer binnen mijn Zelf-Oprecht en dat van de ander, mezelf hiermee en de ander veroordeel, met mijn reactie.
Ik vergeef mezelf toegestaan en aanvaard te hebben dat ik mezelf toesta in reactie in mezelf de rode draad - vanuit eenheid en gelijk communiceren - kwijt raak.
Hierdoor ervaar ik in mezelf dat ik mezelf gepasseerd ervaar /voel. Daarnaast ben ik me Gewaar van het feit / gedachte- 'Alsof ik er niet toe doe'. Vervolgens diskwalificeer ik mijn inzet en zie het onheil dat achter het hoekje schuilt zichtbaar worden. Ik diskwalificeer mezelf.
Ik merk en ervaar in mezelf dat ik 'pissed ben. Verontwaardigd en geagiteerd, waardoor ik onrustig en zenuwachtig ben. B heeft totaal geen oor voor het proces waar binnen ik me bevind. Want uit observatie heb ik geleerd als ik mijn bijdrage lever aan het groepsproces, de dynamiek van ons gezin, dat ik hierop afwijzing ervaar in mezelf en sta mezelf toe dat ik in mezelf heb aanvaard dat ik me 'pissed' voel en geagiteerd.
Ik stel mezelf ten doel: Wanneer ik me geagiteerd voel, Ik stop En Adem.
Ik vergeef mezelf toegestaan en aanvaard te hebben de gedachte dat ik merk en ervaar in mezelf dat ik 'pissed ben.
Ik vergeef mezelf toegestaan en aanvaard te hebben mijn reactie op mijn gedachte waardoor ik verontwaardiging en geagiteerd ervaar.
Ik vergeef mezelf toegestaan en aanvaard te hebben dat ik hierdoor onrustig en zenuwachtig ben. Ik realiseer me dat ik B waarvan ik denk dat B totaal geen oor heeft voor het proces waar binnen ik me bevind beschuldig.
Want uit observatie heb ik geleerd als ik mijn bijdrage lever aan het groepsproces, de dynamiek van ons gezin, dat ik hierop afwijzing ervaar en mezelf toesta en aanvaard dat ik me 'pissed' voel en geagiteerd. Ik realiseer me dat ik in anderen ten onrechte hun Zelfoprecht beschuldig.
Ik vergeef mezelf toegestaan en aanvaard te hebben dat ik zonder communicatie veronderstel dat de ander mij buiten het groepsproces uitsluit van mijn bijdrage dat wel degelijk waarde heeft.
Tijdens het gesprek met mijn Buddy bespreken we kort dat ik deze gedachten en aanleiding nu en als Herinnering verder zal onderzoeken en uitschrijven.
Het startpunt van de ander A die iets over zijn persoonlijke pijn verteld word gereduceerd tot een klinische ingreep waarbinnen het doel van de ander - B - ineens centraal staat. Ik ervaar dit alsof de bereidheid om elkaar onvoorwaardelijk te steunen afwezig is want er bestaat nog onduidelijkheid over elkaars bijdrage.
Ik realiseer me dat ik niet langer Centraal sta binnen dit gesprek waardoor ik geagiteerd raak. Het cirkeltje waar binnen ik ronddraai is rond. Hierover meer in mijn volgende blog.
Reacties
Een reactie posten