Dag 178 Uit relatie willen vluchten.

In mijn poging om het gesprek aan te gaan met mijn partner krijg ik van haar te verstaan dat ik dwingend ben in mijn vragen. Ik vraag verder waarop mijn partner het gevoel krijgt dat zij in een hoek wordt gedrukt. Mijn partner wil meer ruimte en tijd alvorens zij haar antwoord in een concrete oplossing naar mij en ook aan anderen uitspreekt. 

Ik ervaar haar woorden: 'Ik wil meer ruimte en tijd alvorens ik over KAN gaan tot het uitspreken van een concrete oplossing' - in mezelf als - abstract, weinig concreet, Zelfonoprecht, niet spontaan en star. Ik realiseer me dat ik denk dat het lijkt: 'Alsof mijn partner dit moment in Hier wil ontvluchten'. 

Ik word in mezelf gewaar van de volgende beginpunten:

Ik vergeef mezelf dat ik in mezelf toegestaan en aanvaard heb de gedachte dat mijn partner dit moment in Hier wil ontvluchten.

Ik vergeef mezelf toegestaan en aanvaard te hebben de gedachte dat ik niet gehoord wordt in dit moment.

Ik vergeef mezelf toegestaan en aanvaard te hebben de gedachte dat ik aan haar gedrag mijn woorden abstract en weinig concreet verbind. Ik realiseer me dat ik me niet gehoord voel in mijn communicatie waarin ik eigenlijk de verbinding wil leggen tussen onze mind reactie.

Ik vergeef mezelf toegestaan en aanvaard te hebben de gedachte dat wat ik wil dwingend kan overkomen op mijn partner. 

Ik realiseer me dat ik mijn woorden 'haar star zijn' verbind aan het feit dat ik in therapie heb geleerd om mijn kwetsbaarheid te tonen. 

Ik realiseer me dat ik geleerd heb risico's te nemen in mijn houding om mijn kwetsbaarheid te tonen. 

Ik realiseer me dat dit een proces was van oefening. 

Ik stel mezelf ten doel dat ik begrip wil leren/oefenen voor ons leerproces waarin we beiden specifieke punten zullen wandelen die kunnen afwijken van elkaar.

Ik vergeef mezelf toegestaan en aanvaard te hebben dat ik mijn reactie die ik als in haar waarneem als in mezelf wil benoemen en uitschrijven. 

Als en wanneer ik in reactie ben en weg wil vluchten, Ik stop en Adem. Ik realiseer me dat ik vaak zeg als ik in reactie ben dat ik weggaan naar mijn eigen huis.

Ik vergeef mezelf toegestaan en aanvaard te hebben dat ik met mijn impulsieve uitspraken weinig respectvol ben richting mijn partner. 

Ik vergeef mezelf toegestaan en aanvaard te hebben door mijn vlucht reactie - 'ik wil vluchten voor wat mijn partner belangrijk vind' - me realiseer dat ik dwingend ben en gelijk wil dat zij in Hier haar antwoorden spontaan, onbevangen, concreet en duidelijk kan en zal benoemen. 

Ik realiseer me dat ik weinig geduld heb ik zo'n moment. Ik wil wat nu speelt gelijk uitspreken en concreet benoemen en in Hier een oplossing bedenken. 

Ik vergeef mezelf toegestaan en aanvaard te hebben dat in Hier een oplossing bedenken vanuit een mind reactie ontstaat. 

Ik stel mezelf ten doel dat we als ik in reactie ben zal Ademen en later mij beginpunt zal uitschrijven. 

Ik realiseer me dat weg lopen niet effectief is waardoor ik mezelf en mijn partner verhinder om in Hier naar een concrete manier te kijken om constructief en effectief met elkaar te communiceren.  

Ik stel mezelf ten doel dat ik in communicatie met mijn partner naar concrete manieren kijk om in gesprek te blijven. Ik realiseer me dat we in dit stadium van ons proces elkaars reacties reflecteren die dienen als beginpunten om mee verder te werken. 

Ik realiseer me dat geduldig zijn en zonder reactie in Hier oprecht benoemen wat er speelt een doel is tijdens dit proces dat ik zal wandelen.