Dag 140 Zelfverantwoordelijk zijn ondersteunen..

Samen roeien of terug zwemmen...
Gisteren had ik na 3 maanden weer een chat met Sylvie. Zij sprak de mooie woorden: 'nu ik het kan zien kan ik ook anderen ondersteunen'.
Ik ervaar Negatieve Emotionele Aanhechting op het moment dat ik iemand hoor zeggen ik ben nu eenmaal zo ik kan niet veranderen. Echt niet.

Ik vergeef mezelf toegestaan en aanvaard te hebben de gedachte dat ik me erger aan mensen die zeggen dat ze hun gedrag zijn.

Ik vergeef mezelf toegestaan en aanvaard te hebben mezelf vergelijk met iemand anders en participeer in reactie op deze woorden ergernis creĆ«er. 

Ik vergeef mezelf toegestaan en aanvaard te hebben omdat ik verantwoordelijk acht voor mijn gedrag ik anderen hierop negatief beoordeel.

Ik vergeef mezelf toegestaan en niet aanvaard te hebben dat anderen zelf hierin hun tempo bepalen.


Ik ben blij dat ik een stageplek heb en de opleiding mag gaan volgen en dat de stageplek mijn plan steunt. Ik ervaar Dankbaarheid en dat ik heb leren zien en kijken door de ogen van anderen en dat ik dit inzicht in mezelf heb aanvaard en toegestaan.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf in gedachten tekort doe dat ik dit in mezelf heb toegestaan en aanvaard. Wanneer ik destructieve gedachten in mezelf herken als herinnering aan een moment waaraan ik negatieve gedachten koppel, Ik stop en adem. Later zal ik op zulke gedachten Zelfvergeving en Zelfcorrectie toepassen. Ik realiseer me dat ik ondanks het feit dat ik mezelf in mij denken verhinderde om effectief aan het leven deel te nemen, ondanks dit toch dankbaar bleef voor de steun die ik van mensen heb ontvangen. 
Ik stel mezelf ten doel dat ik net als Sylvie doet anderen vanuit een ondersteunende houding wil ondersteunen. 
Daarnaast stel ik me ten doel dat ik tijdens mijn stage en opleiding een professionele houding wil ontwikkelen waaruit mijn oprechte nabijheid blijkt met als doel dat we in elkaars nabijheid veiligheid ervaren om onze kwetsbaarheid te tonen.

Wanneer ik in mezelf de gedachte waarneem en anderen negatief beoordeel op hun woorden dat zij zelf niet verantwoordelijk zijn omdat ze niet kunnen veranderen, Ik stop en adem. Ik stel mezelf ten doel om effectief te zijn anderen niet zal veroordelen. Ik realiseer me dat anderen zelf hierin hun tempo bepalen en niet automatisch betekent dat zij echt nooit zullen veranderen. Ik realiseer me ook dat ik mijn norm plak op datgene waarvan ik denk hoe verandering dient te geschieden.

Reacties

Populaire posts van deze blog

Dag 1 Luisteren is zeg maar echt mijn ding.

Woorden als topjes van de ijsberg

Dualisme