Dag 113 Gedachten Wooooha ha - bla bla bla - of!!?

Word & Art Jan Megens
Zelfoprechtheid komt niet van de mind want de mind is opgebouwd uit gedachten, die uit herinneringen zijn ontstaan, ergens opgepakt als ervaring, in het NU op een gebeurtenis geplakt. Zelfverantwoordelijk zijn binnen dit schrijfproces betekent dat ik mijn gedachten onderzoek op - 'wat is er binnenin de gedachte' - 'wat ervaar ik met betrekking tot deze gedachten'. Dat wil zeggen dat ik de complete specifiteit van deze gedachte moet opschrijven. Mijn herinneringen die zijn gebaseerd op keuzes die ikzelf aanvaard en toegestaan heb. Altijd. Sommige opgeslagen als plaatjes. Andere komen als woorden. Je moet die twee min of meer identificeren. 
Dus de gedachten die opkomen, zullen je laten zien wat jou precies hier beheerst en beïnvloedt om niet in volledige, onvoorwaardelijke zelfexpressie één en gelijk, te zijn met jezelf als alles als één als gelijk.
Als gedachten opkomen als woorden moet ik specifiek bekijken en onderzoeken wat die woorden voor mij betekenen. Wat die woorden mij laten zien - waarom komen ze op in mijn hoofd? Dat is het eerste punt. Want als gedachten opkomen in mijn mind, dan is er iets in mezelf als mezelf aan het praten. Woooohaaaaaa. Zodra ik me hiervan bewust ben weet ik dat ik in enorme geaccepteerde en toegestane afscheiding verblijf. Want iets praat er tegen mij. Ik bedoel, maar, wie? Ik ben alleen hier. Als iets anders tegen me praat: dan  waarschuwingsborden. 

Ik moet Stoppen! Waarom praat ik tegen mezelf? Of wat praat er tegen me? Ik adviseer ook degenen die net starten met het proces om de hoop ellende binnen in je op te schrijven. Want het is een onnodige troep die je ervaring van jezelf, als mezelf die tegen me spreekt, nogal vreselijk maakt. En ik ben er zeker van dat mensen zich niet langer als vreselijk willen ervaren. Dus schrijf jezelf op en uit. En daarmee zal de expressie van jezelf opstaan en naar voren komen. 

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en aanvaard de gedachten dat ik mezelf afwijs waaruit angst ontstaat. Wanneer en als ik mezelf realiseer dat ik mezelf afwijs, dan stop ik en adem. Ik realiseer me door in woorden als gedachten mezelf negatief te evalueren / bestempelen door in mijn gedachten te partciciperen ik fysieke klachten ontwikkel. Daarnaast hou ik door mijn gedachten mezelf op afstand en vermijd contact met anderen waardoor ik mezelf verhinder om effectief te zijn. Ik stel mezelf ten doel dat ik risico wil nemen, in het contact met anderen en mijn gedachten eerlijk wil bespreken,  dat anderen mij accepteren als wie ik ben, zal ik anderen tegemoet treden met als doel om als in hier aanwezig te zijn.



Reacties

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Dag 1 Luisteren is zeg maar echt mijn ding.

Woorden als topjes van de ijsberg

Dualisme