Dag 104 Verwachtingen

Ik weet dat in mezelf een verwachting creëer als voorwaarde waardoor ik kritisch ben op de activiteiten die ik onderneem.Als gevolg hiervan wil ik bij voorkeur alles weten van het onderwerp.Practisch gezien wil ik het liefst elke dag oefenen en me grondig voorbereiden en in het onderwerp verdiepen.

Ik ga over het onderwerp lezen en op het internet zoeken naar relevante info. Want ik verwacht van mezelf dat ik goed voorbereid ben zodat ik door niemand onderuit gehaald kan worden omdat iemand kritiek levert of een afwijkende mening / inzicht heeft waardoor ik aan mezelf ga twijfelen en in mezelf als reactie op de bijdrage van de ander denk ' alsof ik er niet toe doe en me niet gezien voel'.Wat er in feite als in reactie in mezelf gebeurt is dat ik de criticus ben die de bijdrage van een ander als automatische reactie in eerste instantie benoem vanuit mijn beleving / herinnering als afwijzing op mijn bijdrage, waarop ik mezelf figuurlijk omderuit schop en ondermijn. Want vroeger in de speeltuin gebeurde dit ook. De andere jongens begonnen hierop te lachen waardoor ik me afgwezen voelde en niet serieus genomen. Hierdoor werd ik angstig en verloor een deel van mijn spontaniteit. Zo dacht ik. Als anderen dan iets aandragen vanuit een positieve intentie omdat zij het volgens zich zelf goed bedoelen ben ik kritisch en wantrouwend. Hierop ga ik de ander checken en ben kritisch waaruit mijn negatief geladen reactie uit angst ontstaan. Mijn automatische reactie wordt niet veroorzaakt door de gebeurtenis maar door de gebeurtenis als in mezelf geactiveerd. Ik ben zelf verantwoordelijk. 

Ik vergeef mezelf toegestaan en aanvaard te hebben de gedachte dat als in onvoorbereid een nieuwe situatie tegemoet treedt ik in deze gedachte participeer angst en onzekerheid ontwikkel waarop ik wil vluchten als strategie om te overleven. De spanning die hieruit ontstaat voel ik als pijn klacht in mijn linkeronderbeen en knie. 

Waar ik op aan wil sturen is een gezonde relatie met mezelf aangaan. Zodat ik minder moeilijk en kritisch ben zodat ik onbevangen kan zijn. Ik stel mezelf ten doel dat ik een gezonde relatie met mezelf wil aangaan. Ik weet inmiddels dat mijn gedachte, gevoelens, emoties en gewoontes binnen mezelf existeren als reactie op anderen, een gebeurtenis of als gedachten die uit mijn onbewuste bewust worden.De gebeurtenis is nooit verantwoordelijk voor mijn reactie die door de gebeurtenis wel geactiveerd kan worden.

Ik vergeef mezelf toegestaan en aanvaard te hebben de gedachten dat mensen die ik lief heb mij toch zullen verlaten.

Ik vergeef mezelf toegestaan en aanvaard te hebben de gedachten dat mensen waarmee ik een relatie aanga onbetrouwbaar zijn.

Ik vergeef mezelf toegestaan en aanvaard te hebben het uitgangspunt dat mensen mij verlaten en ik alleen achter zal blijven.

Ik vergeef mezelf toegestaan en aanvaard te hebben dat ik om deze reden mensen wil controleren en vast wil klampen. Het liefst wil ik hen in een doosje stoppen en bij me steken zodat zij altijd bij me zijn.

Ik vergeef mezelf toegestaan en aanvaard te hebbend at door dit gedrag de consequentie is dat ik mensen wegduw.

Ik vergeef mezelf toegestaan en aanvaard te hebben dat door in mijn gedrag en mind te participeren ik als in mezelf negatief geladen energie produceer in de vorm van boosheid en felheid in mijn reactie.

Ik vergeef mezelf toegestaan en aanvaard te hebben dat ik in mezelf aanvaard heb dat ik verantwoordelijk ben voor gedrag van anderen waaruit ik een schuldcomplex heb ontwikkelt waaruit gedrag dat destructief was waaruit angst, schaamte en spijt is ontstaan naast wrok gevoelens.

Ik vergeef mezelf toegestaan en aanvaard te hebbend at ik op momenten dat ik als kind steun moest ontberen als strategie angst heb ontwikkelt omdat mijn opvoeders wegliepen. Uit angst heb ik mensen die ik wil vertrouwen de angst om me te binden en om mensen te wantrouwen ontwikkelt.

Ik vergeef mezelf toegestaan en aanvaard te hebben dat ik als strategie binnen mijn mind als gedachte heb ontwikkelt dat mensen me zullen kwetsen als ik help zij mij misbruiken.

Ik vergeef mezelf toegestaan en aanvaard te hebben dat ik een muur van wantrouwen heb opgebouwd  waarachter ik me verschans om mezelf te beschermen, mensen wegduw en hen niet dichtbij lat komen.

Ik vergeef mezelf toegestaan en aanvaard te hebben dat ik de bedoelingen van anderen wantrouw en geneigd ben het ergste te denken.

Ik vergeef mezelf toegestaan en aanvaard te hebben dat mensen die van me houden me zullen verraden of bedonderen waardoor ik me in feite niet openstel voor een ander.

Ik vergeef mezelf toegestaan en aanvaard te hebbend at door me niet open te stellen voor een ander maar doe alsof en er vanzelfsprekend vanuit ga dat de ander dit wel zal aanvoelen en begrip ontwikkelt.

Ik vergeef mezelf toegestaan en aanvaard te hebben door me niet te openen voor de ander ik hen wegduw en ongelijkheid creëer.

Ik vergeef mezelf toegestaan en aanvaard te hebben dat ik ongelijkheid creëer in relatie tot anderen door binnen intieme relaties een typetje te zijn die al snel ontmaskerd wordt waarop de relatie door de ander verbroken wordt.

Ik vergeef mezelf toegestaan en aanvaard te heb uit observatie typetjes voorbeeld als mind in mezelf als voorbeeld heb overgenomen ‘typetjes’ waarvan ik afhankelijk was. Ik aanvaard en sta mezelf toe dat ik hen onvoorwaardelijk vergeef en mezelf vergeef dat ik deze voorbeelden in mezelf als voorbeeld heb toegestaan zoals blijkt uit mijn houding en handelen.