Dag 86 'Onbekend afwijkend bekend maken heet veranderen'.

Hoe kan ik de mind binnen mijn stelsel deprogrammeren nu ik heb begrepen dat ook ik een geprogrammeerd mind bewustzijn systeem ben. Samengesteld uit observaties in iets wat ik heb aanvaard en toegestaan. 
'Maar wat moet ik doen? - Waar vind ik de weg ? - Wat is het geheim'? Dit waren mijn gedachten en inmiddels is het 10 jaar geleden dat ik ben begonnen met een / mijn onderzoek. Als kind krijg je de voorbeelden waaruit ik combineer mijn wereld vergelijk als past bij mezelf inpast als mind - want - ik ervaar dit als mezelf innerlijk ja zeg - uiterlijk nee zeg - ja bedoelt als Zelfoprecht - hierdoor ben afwijk - leef mind - en ongelijkheid in de wereld manifesteer. Een van de vele dingen die ik heb geleerd sinds het wandelen van mijn herstelproces is dat de dingen in de fysieke realiteit ruimte en tijd nodig hebben om gemanifesteerd te worden; om gemaakt te worden. Dingen zijn niet onmiddellijk op ieder moment beschikbaar, zoals in een supermarkt waar ik iets kan kopen, waar ik krijg wat ik wil kopen en voor het uitkiezen ligt. Maar de fysieke realiteit beweegt langzaam en zeker om ervoor te zorgen dat wat zij doet specifiek en direct en to the point is om ervoor te zorgen dat wat gecreëerd is de tand des tijd doorstaat. 

Essentieel bij Zelfhulp is dat dingen die als symptomen worden en wat ze eigenlijk zijn verwijzingen naar mijn van anderen geleende leven. Te leen gekregen. Geleend en uit geleefd. Bestuurt als uit een systeem gekregen. Ik werd mijn symptomen als in mezelf toegestaan en aanvaard. Wat ik als mezelf aan betekenis weergeef is uniek. Gekregen en aanvaard. Dit kan ik als buitenstaander iemand anders niet in de schoenen schuiven. Anderen veroordelen en mezelf in een positie plaatsen en rechten toeeigenen ten kosten van het Leven van anderen en de vrije ruimte van een ander besmeuren met mijn afwijkingen. Veroordelen of stigmatiseren. Doe ik dit wel dan reageer ik vanuit mezelf als uit mind als reactie uit mezelf als reflectie in mezelf in mijn buitenwereld. 

Dit erkennen en aanvaarden en inzien dat ik zelf verantwoordelijk ben voor de betekenis die ik toeken aan een gebeurtenis en in deze hoedanigheid aanvaard en ga leven in mijn automatische reacties was / is een belangrijke stap binnen mijn proces. Het fysieke omslag punt is nog altijd exposure toepassen nadat ik de keuze heb gemaakt dat ik mijn leven in plaats van lijden wil Leiden. Ik ben verantwoordelijk voor het eerste biertje wat ik drink. Na het eerste kan ik ervoor kiezen om de tweede te laten staan. Een teveel en twee te weinig is een uitspraak die alcoholisten doen. Een is teveel en twee te weinig betekent dat na de eerste ik weer de verantwoordelijkheid van mijn drank gebruik op het biertje kan schuiven. En mag doorzuipen. Ik kan ervoor kiezen: heb ik een vrije wil of is verslaving een ziekte en afhankelijk die door mijn fysiek gevraagd wordt. Zoals een diabeticus die dagelijks insuline moet bijspuiten om te functioneren. 

Als mijn gevoelens en emoties me iets anders voorspiegelt en voor mij anders voelt dan de voorwaarden waaraan ik dien te voldoen als voorwaarde uit verleden of huidige systeem dat in mij als mezelf iets voorspiegelt, iets dat ik als afwijkend ervaar, waarvan ik afwijk, dan plaats ik me als afwijking in mezelf in deze fysieke wereld en plaats mezelf als afwijker. Ik wijk af als manifestatie. Ik zeg ja en ik bedoel nee. Jezus zegt dit ook in zijn Bergrede. Maar wat gebeurt er in je, je erkent je wezen niet. Want afwijkers werken zichzelf tegen. 

Ik onderzoek mezelf en ervaar nee en zeg ja en bedoel nee ik ben dan toch die die afwijkt van mijn Zelfoprecht zijn? Erken ik deze afwijking, dan ben ik oprecht in mijn beschrijving. Want afwijkers wandelen de afwijkende weg die weg leidt van Zelf. En zoeken antwoorden, woorden die aansluiten bij ja, buiten zichzelf. Wat afwijkt zit echter al in mezelf. 

In plaats vanuit angst op boosheid – in de vorm van verbaal geweld, dwingende ogen, kreuntjes een weg draaiend hoofd, weg sturen als je in je recht staat, afgeblaft worden in het bijzijn van klanten, dat er gezongen wordt als je verdrietig bent en zingen associeert en verbind aan blij zijn terwijl je verdriet ervaart dan is dit Afwijkend als in mind waaraan ik in gedrag van anderen dit ervaar in dit moment. 

Hieraan koppel ik gedachten ‘waaraan ik gehoorzaam’ 'een ander die zal het wel weten’. Binnen mijn Zelfoprecht zelf ervaar ik iets anders. Aan deze betekenis binnen mezelf koppel ik als een gevoel of emotie - iets anders dat afwijkt - dan ben ik hypocriet en afwijkend - ik erken mijn ja niet en zeg er nee tegen. In de toekomstige situaties, in vergelijkbare situaties getriggerd wordt van waaruit ik als mind mezelf als mezelf gedirigeerd wordt en in feite zelf bestuur en toestem, aanvaard in dat moment als overlevingsstrategie - of verveling - of duf -of willen tegen werken omdat ikzelf niet durf te staan voor mzelf op het schoolplein ga ik mijn moeder vervelen en haar beschuldigen. 

Of schelden op de wereld buiten mezelf -  geen andere voorbeelden erken en als iets uit observatie en vanuit deze mentale dingen overneem als reactie ga reageren. Lekker makkelijk. Want het zijn dingen die ik leer. De dingen als voorbeelden in woorden opgeslagen informatie. In gedachten als zichtbaar in gevoelens en emotie - mind. Anderen die iets uithalen met andere mensen veroordelen, is mijn oordeel. Ik stem toe om als oordeel in mijn reactie mezelf te uiten. 

Ik plaats mezelf in een situatie en veroordeel iemand anders. Dus ongelijkheid. Frictie. Wat ik als negatief ervaar, daaraan koppel ik negatief. Ik veroordeel. Als deel van emzelf geef ik aan een ander deel negativiteit. Dus de negativiteit versterkt en verwijdert van gelijkheid waarin positief en negatief in reacties niet bestaat, enkel neutraal als in eenheid en gelijkheid Leven. Een staat van zelf die ik als oprecht kan bereiken door zelfeerlijk mijn mind beschrijven als in reacties als in hen, vergeven hardop uitspreken, zelfcorrecties en commitments met mezelf beschrijven als zelfcorrectie en door ademen als in reactie in reactie op als in hen zichtbare reacties die positief of negatief vanuit mijn mind versterkt. 

En zoals ieder weldenkend mens weet en kent staat tegenwerking model voor verandering. Omdat mensen herkenning zoeken en voorbeelden kiezen ze uit dat wat bekend terrein is. Onbekend maakt onbemind. Onbekend resulteert in weerstand. En in deze weerstand vind je dus ook de coördinaten als symptomen van je ziekte naar verandering. In en door de informatie die deze symptomen bevat schijnen mogelijkheden door. Een ervan is de woorden die je spreekt als definitie herdifineiren. 

Door woorden te onderzoeken op hun betekenis en ervaren of deze informatie aansluit bij je belevingswereld. Bijvoorbeeld woede en schreeuwen passen niet binnen mijn Zelfoprecht zijn. Oprecht ben ik als ik dit erken. Door de erkenning van de betekenis die kleeft als woorden, gedachten emotie en gevoelens te onderzoeken en beschrijven vind je wat wel bij je aansluit.

Ik bedoel ... lees ik mezelf terug en naar een blog verwijs. Dit stukje beschrijft eigenlijk een mechanisme om mezelf te beschermen als noodoplossing als overleving en mind versterker....