Dag 76 'Negatief geladen vriendelijkheid leven is killing Fool'

Zelfoprecht
beschrijft mind indrukken die 
als 
eenheid en gelijk Leven 
in de weg staat.
Onderstaand mijn observatie... van mijn automatische reactie patroon 'irritatie' in combinatie met 'beter'.A schenkt mij aandacht -'beter' waarop B aandacht tekort - als 'irritatie' ervaart. 

Ik vergeef mezelf toegestaan en aanvaard te hebben dat ik reacties in mezelf classificeer en interpreteer als A 'beter' en als B 'irritant'. IK vergeef mezelf toegestaan en aanvaard te hebben dat ik in mijn reactie vaak 'als beter' reageer zelfs op de momenten als ik 'irritatie' ervaar. 

Vooral als anderen meer aandacht krijgen dan ik. In mezelf heb ik beide definities - 'beter' en 'irritatie' - opgeslagen als in reactie op gebeurtenissen. 

Ik vergeef mezelf toegstaan en aanvaard te hebben dat ik irritatie als reactie op een gebeurtenis veroordeel. Ik reageer met een reden als irritatie. Ik wil me beter voordoen door wat ik ervaar te ontkennen en de goede vrede wil bewaren waaronder irritatie ligt. 

Ook als reactie op klaag gedrag. Als reactie op fysiek geweld. Als reactie op aandacht tekort in de vorm van het gemis van 'het bekende kopje thee na school'. Ik sta volledig in mijn recht om deze reacties als 'irritaie' in mezelf te zien. Ik zie deze reactie nu in relatie tot gebeurtenisen waarin ik geen andere manieren had als reactie op deze situatie. 

Ik aanvaard ook dat mijn perfectionisme als compensatie heeft gedient - als functie voldeed - om situaties die irritatie op kunnen roepen te vermijden. Deze situaties zijn onveilig. Als kind heb ik onveilige situaties ervaren. Binnen deze context hing / overheerste een geirriteerde sfeer. Deze sfeer noem ik stressvol. Nog steeds reageer ik vanuit irritatie daarom op bepaalde geluiden. Met name het scherpe geluid van een gans bij mij buiten in het park. Zodra deze gans geluid produceert voel ik in mijn lijf irritatie. 

Ik vergeef mezelf toegestaan en aanvaard te hebben dat ik aan het geluid van de gans automatisch mijn irritatie gewaarzijn koppel. Dit is negatief geladen. Omdat ik het waard ben om gezond te zijn is het goed dat ik me hiervan bewust ben en leer doorademen op de momenten dat de gans actief  is buiten mezelf. In het verleden nam ik de rol van clown aan om deze negatief geladen energie te ontladen. Dit deed ook onnozel aan. Want binnen de context van een situatie waarin iemand intelligent overkomt op mij neem ik een defensieve houding aan om mezelf te beschermen en om kritiek te voorkomen. Kritiek levert ook irritatie op. Nu ik kritiek uitschrijf en onderbouw met mijn inzichten onderbouw ik met mijn inzicht mijn onnozel gewaarzijn interpretatie waardoor ik verantwoordelijkheid neem. 

Als zelfcorrectie hierop is wat ik wel wil is gaan staan als een serieuze gesprekspartner die zijn bijdrage levert aan dialoog en mijn zelf zijn als serieuze partner die staat voor zijn zijn. Omdat ik als typetje clown ook andere stemmetjes deed reageer ik innerlijk als irritatie op stemmetjes van anderen die intelligent zijn in hun verhaal. In hun intonatie definieer ik hun bijdrage als 'wat heb jij een irritant stemmetje' Lol. Ik realiseer me dat ik als ontlading of in gedrag door een vreemd stemmetje reageer. Als reactie voor ontlading van negatief geladen energie vanuit de emotie angst, afschuw, irritatie en onbegrip. 

Ik vergeef mezelf toegestaan en aanvaard te hebben als mijn gesprekspartner een verhaal heeft dat duidelijk onderbouwt is, met feiten en details, dit in mezelf irritatie oproept. Omdat ik als 'beter' benaderd wil worden komt als automatisch de negatief geladen energie 'irritatie' opzetten. Er onstaat een botsing in mezelf omdat ik vanuit de positie 'beter' geevalueerd wil worden. Omdat irritatie overheerst verdwijnt het geloof in mijn als positieve bijdragen leveren aan een gesprek naar de achtergrond. Hierdoor ontstaat meer irritatie. Ik aanvaard ook dat ik in mijn gedrag me óók defensief kan gedragen, onbereikbaar kan zijn, niet enthousiast en anderen hiermee afstoot. Ik aanvaard dat anderen hun eigen gedrag leven. 

Ik vergeef mezelf toegestaan en aanvaard te hebben dat de invloed irritatie lang ingewerkt heeft als irritatie binnen mijn mind. Ik ben me hiervaan bewust. Ik vergeef mezelf toegestaan en aanvaard te hebben dat ik lang, erg lang, de invloed irritie op mezelf heb toegepast. 

Bij dit gevoel van irritatie past als toepassing om te ontladen dat ik de goede vredes stichter wil zijn - redder, clown, dienaar - of de held, prediker, paus. Wat ik wil herstellen is mijn tekort aandacht. Ik maak me afhankelijk. Ik ga me aanpassen. Ik ga kritiek vermijden. Ik ga teasen en de ander betuttelen, aaien, koesteren, in de kont kruipen, op een voetstuk plaatsen, vereren, boven mezelf plaatsen. 

Ik vergeef mezelf toegestaan en aanvaard te hebben dat ik met mijn aanpas gedrag, waarin ik posief geladen energie uitdraag als compensatie van mijn innerlijk gewaarzijn 'negatief geladen' deze lading in mezelf maskeer en voedt. Hierdoor blijft deze lading woekeren als in mezelf negatief geladen als uit 'irritatie' ontstaan. Naar buiten toe in mijn masker straalt positief geladen energie. Wat ik spiegel is positief geladen uiterlijk gewaarzijn dat in wezen negatief geladen energie wil vermijden en 'beter' vraagt om het negatief geladen stemmetje'ik ben het niet waard om gezond te zijn te sussen maar in wezen gaat voeden.

In het verleden had ik ben het niet waard strategieen bedacht. Uiterlijk verhoogde ik mijn waarde (parels). In mijn kleding, mijn kapsel. Me aanpassen aan het gedrag van anderen als typetje 'de goede vrede bewaren' 'rechtvaardigheidsgevoelens en anderen willen redden'. 

Ik vergeef mezelf toegestaan en aanvaard te hebben dat ik mijn gedachte 'op zich is hier niets mis mee' als compensatie - mijn tekort aan aandacht opvullen - heb vertaald mezelf afhankelijk maken compensatie - geen kritiek, irritatie ervaren, clowntje gedrag. Hierdoor - zo realiseer ik me NU ineens - heb ik onder gepresteerd en mijn talenten ook afgedaan als irritatie gedrag. Ik wimpel als automatisch succes en complimenten weg. Zodoende blijf ik hangen in de compensatie modus en mijn talenten blijven onderverlicht. Geen licht dat schijnt en geen parel in mezelf die kan schijnen als mezelf als vanuit mijn talent en mijn bijdrage aan dit leven.  


Reacties

Populaire posts van deze blog

Dag 1 Luisteren is zeg maar echt mijn ding.

Woorden als topjes van de ijsberg

Dualisme