Dag 72 Blij dat ik mijn reacties herken als van mezelf.


Dominant en belerend
hoe anderen mij beoordelen.
In feite zijn alle reacties die ik herken buiten mezelf als in mezelf kansen voor onderzoek om te vergeven. Want ik realiseer mezelf dat alles wat ik ervaar als buiten mezelf als in hen in mezelf plaats vind. De laatste tijd ervaar ik dat ik naast afwijzing kritiek krijg van mensen uit mijn omgeving. Naast het feit dat zij er bij zeggen dat dit niet zo is op mijn vraag hoe zij mij 'dan wel' ervaren. Ik ervaar het als belerend en voorschrift hoe ik me dien te gedragen en verhouden ten opzichten van anderen. Alsof ik op denigrerende toon wordt toegesproken. Uit de hoogte op mij neer kijken. Daarnaast zijn er andere meningen, althans ik noet het een mening zoals anderen mij benaderen. Waar bemoeit een ander zich toch mee denk ik wel eens.

De een vind me duf en saai. De ander dat ik zware energie uitstraal. Omdat haar energie verfijnder is en hoger van trillening bespeurt zij dat die van mij volgens haarz waarder is. Echt rammen energie. Die is namelijk vaster en zwaarder van structuur. Ik bemerk dat ik deze opmerkingen ervaar en er eigenlijl niet zo veel mee aankan. Alvorens een reactie te geven en mijn reactie observeren merk ik dat ik hierop geen reacties terug kan geven.

Omdat ik wat anderen ervaren niet meer ga bestrijden. Ik laat het daar en geef wel aan dat ik niet zo goed weet wat ik dan wel zou kunnen met hun feedback. Naast het door mijn systeem te filteren op reacties kan ik geen andere reactie geven dan dat ik geen reactie ervaar. Het laatste dat ik wil is anderen veroordelen op hun mening - opmerking - in mijn richting. Ik slaap goed en wordt wel wakker met andere dingen in mijn hoofd.

Zoals de vraag wat doe ik hier eigenlijk? Welke richting ga ik uit. In een vorige blog schreef ik al over mijn plannen om mijn ervaringskennis in te zetten binnen de hulpverlening. Ik zal onderzoeken welke plek het beste aansluit bij mijn behoeften die ook allen vaak systeem informatie bevatten. Wat ik wel weet is dat er wil zijn voor mensen met een hulpvraag. Heb ondersteunen en mee kijken in richtingen en op levensgebieden waar vragen open liggen. Deze onderzoeken en meehelpen oplossen lijkt me een uitdaging. Daarnaast is het fijn iets te doen op gebied van preventie en voorlichting en met name stigmatiseren en veroordelen van andere mensen meehelpen verminderen.

Ik vergeef mezelf toegestaan en aanvaard te hebben dat ik zelf ook vanuit mijn automatische reacties anderen heb veroordeelt. Wie ben ik om een positie in te nemen over dat wat anderen denken vanuit hun systeem denken. Althans deze aanname is mijn veronderstelling over het feit en mijn realiteit vanuit de mind dat zij dit niet weten. Ik heb me wel voorgenomen dat mensen die blijven doorhameren op hun energie beleving in mijn richting ik daar niet op reageer vanuit mijn aannames bijv. dat ik kritiek ervaar en afwijzing.

Deze gedachten emoties en gevoelens die geladen zijn met mijn energie zijn van mij en wil ik alvorens te reageren eerst observeren en dan vergeven omdat zij reacties zijn uit mijn systeem. Ik wil leven en leren observeren voorbij dit systeem denken. Daarom schrijf ik en anderen lezen mee. Dank voor het lezen.....

Reacties

Populaire posts van deze blog

Dag 1 Luisteren is zeg maar echt mijn ding.

Dualisme

Woorden als topjes van de ijsberg