Dag 71 Mijn reactie en onderliggende behoefte bezien.

Mijn reactie op de buitenwereld
kleur ikzelf in.

Mijn innerlijke reactie op situaties en gebeurtenissen weerspiegeld de lading die ik toeken aan mijn interpretatie. Dit in de vorm als vrees, angst of afwijzing. Ik ervaar kritiek nadat ik mijn hulp ongevraagd aanbied. Ik ben teveel gericht op de ander zodat mijn behoefte om te regaren geactiveerd wordt. Ik zie mijn eigen behoefte die daar onder zit. Ik heb het gevoel dat ik wordt afgewezen. Dit gevoel is negatief geladen. Ik breng dit in verband met angst. De oorzaak van deze zwakte ligt erin dat ikzelf mijn reactie als in mezelf veroorzaak. 

Of tijdens een gesprek. Iemand leest voor uit de bijbel waarin beschreven staat dat mannen die met mannen intimiteit delen niet gedoopt mogen worden. Zij zijn uitgesloten om gedoopt te worden. Ik vind dit ongelijk. Ik vind dat ieder mens in wezen eenheid en gelijk is. Wat ik vind is mijn mening. Mijn mening schrijft niet voor hoe anderen hun reactie bepalen. Als ik mezelf in een rol op positie plaats waarin ik veronderstel dat mijn mening beter is dan de mening van een ander en de mening van een ander ondergeschikt maak aan die van mij creëer ik als in mezelf ongelijkheid. Ik maak de mening van een ander ondergeschikt aan mijn mening. Ik dien mijn positie en reacties die ongelijkheid creëren te bezien. 

Waarom toch blijf ik reageren op de mening van een ander als reactie in mezelf? Hoe komt het dat ik mezelf afhankelijk maak van mijn reactie in mezelf op iets buiten mezelf?  Ik weet van mezelf dat ik kalm ben en rustig vanuit en in mijn wezen.  Deze wetenschap zoals ik in mezelf eenheid en gelijk zijn heb en toch reageer op anderen en situaties buiten mezelf vind ik opvallend. De beschuldigende vinger wijzen in de richting buiten mezelf daar pas ik voor. Ik zoek in mezelf naar het beginpunt van reacties en wat hier onder ligt als bron voor deze reactie. 

Ik vergeef mezelf toegstaan en aanvard te hebben dat ik mijn mening als reactie in een positie plaats als reactie op iets buiten mezelf. Bijvoorbeeld de mening van een ander onderschikt maak aan mijn mening. Dat door mijn reactie op de reactie van een ander negatief geladen energie toeneemt. Ik aanvaard dat deze reacties ongelijkheid veroorzaken als door mijn reactie veroorzaakt. Ik beschuldig niemand anders dan mezelf in mijn reactie op iemand anders. Ik reageer vanuit de veronderstelling dat de ander op mijn reageert. Ik zet me hiermee in een positie ten aanzien van iemand anders waardoor ik in feite verantwoordelijk ben voor een situatie van ongelijkheid. Ikzelf sta aan de basis van deze frictie die ik in mezelf realiseer.Ik vergeef mezelf toegestaan en aanvaard te hebben dat door mijn negatief geladen energie mensen van me weg lopen. Ik stoot mensen af omdat de reacties als in mezelf ongelijkheid veroorzaken waar anderen door weglopen. Ik realiseer me dat de reacties in zichzelf niet mijn verantwoordelijkheid is. 

Ook in reactie op mij interpreteer ik dit als reactie waarvoor ik verantwoordelijkheid neem. Ik vergeef emzelf toegestaan en aanvaard te hebben dat anderen hun reacties aan mij dienen aan te passen. Ik realiseer me dat als ik me aanpas aan de behoeften van anderen, door bijvoorbeeld ongevraagd hulp bieden, ik dit van anderen nooit mag terug verwachten omdat ik anders op voorwaarde handel. Ik wil onvoorwaardelijk hulp bieden en niet vanuit de veronderstelling dat anderen hier iets voor terug moeten doen. 

Ik wens dat onvoorwaardelijk er zijn voor elkaar in eenheid en gelijk elkaar bijstaan mijn toekomst muziek verwachting is. Ik wil in hier voor nu eerst mijn reacties en onderliggende bronnen onderzoeken, beschrijven en gaan vergeven.