Dag 52 'Het vraagt moed om Zelfoprecht te Leven' 'Beschouw reacties als uitweg'

Het vraagt moed om in zelfoprechtheid te leven - om zelfoprecht te zijn met zelf. Omdat we in al onze levens onszelf hebben aangepast en geconditioneerd aan de norm van 'hoe ik zou moeten zijn', onszelf hebben aangepast en geconditioneerd aan diegenen die ons zijn voorgegaan - we hebben niet werkelijk 'geleefd wie we zijn' - we leefden volgens hetgeen al was uitgelegd voor ons. “Passend in” een wereld, een samenleving, een cultuur welke overeenkomstig “onszelf” vormt - in plaats van te leven als de wereld als onszelf, één en gelijk hier in zelfexpressie. Leven als één en gelijk in hier in zelfexpressie. Dus, het is altijd een 'inpassen' geweest en niet een HIER in ZELFEXPRESSIE. En Zelfoprechtheid gaat in 'tegen' alle conditioneringen, aanpassingen, acceptaties, normen, inpassingen binnenin en als jou en jouw wereld - omdat zelfoprechtheid gericht is naar jezelf toe - niet naar anderen in jouw wereld - deze wereld, niet naar de samenleving, niet naar de cultuur = alleen Zelf. Zelfoprecht leven - vereist en vraagt van mij - dat ik mezelf binnenin deze wereld als mezelf heb toegestaan en aanvaard te leven. Doe ik dit dan kan ik deze aspecten in mezelf naar zelfoprecht vergeven omdat ik hiervoor zelf verantwoordelijkheid neem. Een bewuste keuze die ik in HIER maak. 

Daarom, het vereist moed om in zelfoprechtheid te leven - en dan om daadwerkelijk in zelfoprechtheid te leven = dit is kracht - omdat je in je eigen handen ligt - jij bent het sturende principe in jou en jouw wereld - van binnenin en als het startpunt van zelfoprechtheid. Hierin treedt een frictie op in jezelf en jouw wereld - omdat je jezelf niet meer aan het “inpassen” of aanpassen, of construeren, of conditioneren bent aan de werkelijkheid gecreëerd door diegenen die jou voor zijn gegaan, door de 'norm' - en het is in deze frictie, als 'conflict' dat zelfbeweging en beweging van anderen en jouw wereld opkomt. De frictie ontstaat dus door de beweging van de ander en mijn zelfbeweging die elkaar ontmoeten/aanraken in reactie op elkaar.

Frictie is de totaliteit van de verbindingslijnen in en als de geest van relatie constructies binnenin jou naar jouw wereld toe in afscheiding van jou - die zich losmaken en zich zullen losmaken binnen het leven van zelfoprechtheid - hier. Omdat je jezelf vrij maakt van de relatie die je hebt met jouw wereld en anderen in jouw wereld, binnenin jou - dat voorheen bepaalde 'wie ik ben' in elke gegeven situatie, omstandigheid, gebeurtenis of ervaring. Dus, dat wie ik ben is niet vooraf bepaald door relaties aangelegd door de geest naar jouw wereld en anderen in jouw wereld in afscheiding van jou - maar wie ik in wezen ben is de uitdrukking van zelf hier in zelfoprechtheid.

Wat ik heb ontdekt binnenin mij, is dat de angst om zelfoprecht te zijn en te leven - is de angst van mij om verantwoordelijk te zijn voor mij - het is gemakkelijker om 'in te passen' en te conditioneren en mijn zelf aan te passen aan de buitenwereld, aan wezens buiten mezelf - allerlei soorten relaties creërend - omdat het de illusie van 'veiligheid' en 'bescherming' 

vertegenwoordigt - het 'behoren' bij/in deze wereld met anderen - om 'hetzelfde' te zijn tot op zekere hoogte. Want als ik me inpas aan dan ben ik hetzelfde. Maar waar het mij nu omgaat is waarom pas ik me nog steeds in aan mijn angst. Ik pas me namelijk in in mijn mind als ik reageer vanuit angst. Maar zoalng ik dit doe ben ik nog lerende. Ik leer van inpassen aan angst. Binnen mijn angst in angst inpassen. Zolas een jas past - jas=angst - zodra ik groei - past de jas niet meer - laar los mijn angst. Er bestaat een idee dat zelf niet zelfverantwoordelijk kan zijn - maar 'relaties' voor 'ondersteuning' vereist en nodig heeft naar anderen toe, naar deze wereld toe - maar hier hebben we zelfvergeving, ademen, zelfcorrigerende toepassingen als ondersteuning voor en als ZELF om in zelfoprechtheid HIER als zelf te leven, één en gelijk met en als het leven HIER in elk moment van ademhaling.

Dus, een praktisch voorbeeld van kracht zijnde de moed om zelfoprechtheid te leven hier - is om te starten in jezelf, als jezelf. Om jou waar te nemen in de participatie binnenin jezelf en in jouw wereld - kracht is de moed om zelfoprechtheid te leven met en als jezelf - om zelfoprecht te zijn met jou en zeker te zijn dat je zelfoprecht zult zijn met jou wat er ook gebeurt = dan zul je zeker zijn dat je zelfoprecht zult zijn met diegenen in jouw wereld als jezelf - wat er ook gebeurt. Altijd zelf eerst - wees voorzichtig met de neiging om zelfoprechtheid te willen projecteren op anderen zonder eerst absoluut zeker te zijn dat je zelfoprechtheid VOLKOMEN in en als jou hebt gevestigd - geen aarzeling, geen onzekerheid, geen twijfel.

Een voorbeeld van zelfoprechtheid naar zelf: als er angst wordt ervaren in jezelf tegenover iemand - het accepteren en toestaan van angst zou zelfonoprechtheid zijn, het beschuldigen van de ander voor het initiëren van de reactie als angst zou zelfonoprechtheid zijn, het hebben van gedachten als excuses in de geest over waarom de angst bestaat is zelfonoprechtheid, het doorgaan te bestaan in angst tegenover een bepaald wezen is zelfonoprechtheid - WAAROM?

Omdat je het accepteert en toestaat om door te gaan - je hebt de mogelijkheid om de angst in het moment te stoppen en te zeggen: NEE! NIET MEER! Ik wil niet bestaan in deze angst - Ik weiger het, dit is niet wie ik ben! Ik zeg NEE! NIET MEER! Ik sta op en zeg NEE! NIET MEER!

Dus, waarom, is het in dit simpele voorbeeld moed om zelfoprechtheid te leven - omdat je moed leeft om op te staan in jezelf in zelfoprechtheid als een levende verklaring van 'wie je bent' hier - kracht is in eenvoud, in de meest schijnbare 'kleine punten' / ‘irrelevante momenten’ - waar je staat in zelfoprechtheid in en als jou - en niet langer de voortgang van 'zelfonoprechtheid' als deelname in de geest accepteert / toestaat. Wat je toestaat is de reacties op je omgeving als gevoel, emotie of gedachte die je weerhoudt om HIER aanwezig te zijn.

Wees voorzichtig om niet 'te groots te willen uitpakken' als het gaat om zelftoepassing - begin hier met zelf in praktische toepassing in het moment in deze wereld als je participeert. Dus, er zijn vele mogelijkheden in jouw wereld, waarin je deelneemt waar reacties nog steeds 'worden voortgebracht' in jou - beschouw zulke momenten van reacties in jezelf tegenover iets of iemand als een mogelijkheid om zelfoprecht te zijn met jou - om daadwerkelijk moed te leven in zulke momenten en de wil om zelfoprecht te zijn - en niet de ogenschijnlijke makkelijke uitweg te nemen als een voortzetting van de deelname in de geest en te rechtvaardigen en te verontschuldigen en op te geven - maar de kracht te leven die jou is, wees moedig en daag jezelf uit om zelfoprecht te zijn met jou in de meest eenvoudige momenten in deze wereld, jouw wereld.

Ik vergeef mezelf toegestaan en aanvaard te hebben dat ik mijn reacties als mezelf in mezelf in elk moment heb veroordeelt en heb afgedaan als stom, loser, zwak, streng en star. In feite is mijn staat van zijn van dat/dit moment ingangspunt tot vergeven naar Zelfoprecht. In wezen ervaar ik mijn Zelfoprecht zijn door mijn mind en geest na vergeving. Ik vergeef emzelf toegestaan en aanvaard te hebben ogenschijnlijke momenten om uit mijn geest te stappen als uitweg naar Zelfoprecht Leven in HIER heb veroordeelt als slecht, fout, en als andere vorm van manieren heb aangewend om geen verantwoordelijkheid te nemen en te staan voor mijn Zelfoprecht zijn. Ik aanvaard zelfonoprechtheid als beschouwing voor vergeving in de vorm van ik heb mezelf toegstaan en aanvaard te leven vanuit zelfonoprechtheid en heb mezelf spontane en gezellige momenten met anderen ontnoemen. Daarvoor in de plaats kwam dit leerproces waarvan ik me gewaar ben.