Dag 39 Alles wat ik buiten me zie is van 'moi'. Anderen hiervoor verantwoordelijk maken is hypocriet.

Dus om negatief geladen situaties te ontdoen van hun lading ging ik aan de gang als het 'redder' typetje. Vanuit de veronderstelling dat ik door een schuldgevoel verantwoordelijk werd voor de keuzes en het welzijn van anderen.

Ik deed dit in de vorm van 'clownesk gedrag' vanuit de gedachte om de sfeer om te buigen naar gezelligheid, steun, warmte en ontspanning. Zodat we binnen de gezinssituatie in dialoog met elkaar zouden communiceren. 

Zonder agressie en schreeuwen en de gedachte aan het ontbreken van angst voor ruzies. Geen onvoorspelbare en grillige situaties waarin ik me totaal onveilig heb gevoeld. Momenten van afgrijzen en weerstand tegen onveiligheid werd omgezet in waakzaamheid en oplettendheid.

Dat mensen zo onvriendelijk tegen elkaar zijn was ook een gedachte. Binnen deze wisselvallige context waarvan mijn broertje, zusje en ‘moi’ getuigen waren. Ik vind Binnen een atmosfeer die vaak te snijden was. Een ambiance die met momenten vergelijkbaar was met een boksring. Een omgeving waarbinnen een gevecht plaats vond en jonge plantjes snel afsterven.

Zoals ik al schreef heb ik de rol van redder op me genomen. Als oudste binnen het gezin wou ik mijn moeder beschermen. Ik had een schuldgevoel over een gebeurtenis waarvoor ik mezelf verantwoordelijk heb gevoeld. Schuld en schaamte. Negatief geladen gevoelens waardoor in mij een 'tekort' is ontstaan waardoor ik in een relatie vaak vanuit emo's reageer.

In zijn bekrachtigende profiel biedt de redder hulp waar nodig en trekt zich terug zodra de missie is volbracht. Hij geeft een krachtinjectie en biedt steun om anderen te helpen een moeilijke situatie, crisis of proces te overleven waarvoor het hun ontbreekt aan uithoudingsvermogen of innerlijke kennis om zich erdoorheen te slaan. 

De schaduwkant van de redder binnen een romantische betrekking waarbij beiden een intieme band 'trachten' te vestigen door emotionele steun te verlenen, in de verwachting dat de geredde partij de romantische gevoelens van de redder zal beantwoorden. Dergelijke relaties zijn gedoemd te mislukken, omdat de ‘geredde’ door de achterliggende bijbedoeling gered moet blijven worden wil de Redder van betekenis blijven. 

Wat als mind/geest als kind in mezelf heb geïntegreerd ben ik als mind binnen mijn relaties blijven uitvoeren. Vroeger om mijn moeder te beschermen. Binnen intieme relaties als redder waardoor drama’s werden herbeleefd. Herbeleven van deze drama's tot het verleden laten horen betekent dat ik zelfvergeving ga toepassen op mijn redder typetje en mijn huidige gedrag binnen intieme relaties. 

Ik ga dit doen in mijn volgende blog waarin ik ook zal aantonen dat ritme en frequnt toepassen van vergeven voor mij werkt. Wat dit stuk van mezelf aangaat kan ik stellen dat ik wel een doorzetter ben en me kwetsbaar op stel. Uit meerdere bronnen, zo ook via Desteni, he ik mogen ervaren dat kwetsbaarheid en voorbij aan schaamte mijn gedachten, gevoelens en emoties onderzoeken, benoemen naar Zelfoprecht Leven mogelijk maakt.

Ik vergeef mezelf toegestaan en aanvaard te hebben dat ik lang vanuit mijn automatische piloot de rol van 'redder'ongevraagd en onbewust heb geleefd binnen contacten met anderen. Ik vergeef mezelf toegestaan en aanvaard te hebben dat ik de gevoelens van anderen ter discussie heb gesteld omdat ik vanuit mijn rol hen probeerde te overtuigen van mijn overtuigingen ten aanzien van welzijn. Ik vergeef mezelf aanvaard te hebben dat ik verantwoordelijk ben voor anderen. Ik vergeef mezelf toegestaan en aanvaard te hebben dat ik door mijn gedrag de indruk heb gewekt dat ik voor anderen kan bestemmen wat voor hen goed en niet goed is. 

Ik realiseer me en aanvaard dat anderen zelf hun weg uitstippelen naar herstel en hiervoor best verantwoordelijkheid nemen als ze hieraan behoefte hebben. Ik vergeef mezelf toegestaan en aanvaard te hebben dat ik mijn gesteldheid plak op hoe ik anderen waarneem en voor waar aanneem dat mijn gemoedstoestand in hen vergelijkbaar werkt en dat ook zij alleen en vooral gefocust zijn op groei en vergeven toepassen. Ik vergeef mezelf toegestaan en aanvaard te hebben dat ik mijn stemming te lang aan anderen heb verweten alsof zij hiervoor verantwoordelijk zijn. Mijn irritatie, pijn en me ellendig voelen, hiervoor ben alleen ik en niemand anders verantwoordelijk. Ik vergeef mezelf dat ik heb aanvaard en toegestaan, geaccepteerd heb dat ik buiten mezelf en extern naar oorzaken van mijn tekort aan vreugde, gezelligheid, warmte en steun heb gezocht.