Dag 31 'moedig' - 'brave' en leren van keuzes als zelfverantwoordelijk zijn.
Ik had een eigen zaak die me zoveel energie ging kosten dat
ik op een dag heb besloten om per direct een briefje op het raam van mijn
ingangsdeur te plakken met de tekst: 'Vanaf heden definitief gesloten'. De
gevolgen waren desastreus en pijnlijk. Dit in de vorm van financiƫle schulden.
Hiervoor heb ik met de schuldeisers een regeling kunnen treffen. Ik ben hier
niet trots op. Gezien de gevolgen.
'moedig' - brave, courageous, valiant, valorous, plucky,
mettlesome
'dapper' - brave, courageous, valiant, gallant, stout, fearless
'dapper' - brave, courageous, valiant, gallant, stout, fearless
Inmiddels ben ik schuldenvrij. Alles wat ik had kwijtgeraakt.
Ik zat achter de geraniums. Durfde niet meer over straat en had angst om
vrienden of feestjes te bezoeken. Ik vond mijn keuze moedig in de zin dat ik
een knoop heb doorgehakt. Achteraf had mijn manier van dit probleem afhandelen
charmanter gekund. Meer weloverwogen. Achteraf heeft mij dit ook inzichten gebracht.
Ik kwam erachter dat impulsiviteit en abrupt thema’s zijn die ik herken, erken
en binnen mijn mindsysteem ligt opgeslagen. Door deze erkenning accepteer ik
mijn schaamte en door dit schrijfproces mijn kwetsbaarheid. Met vergeven ben ik
in staat om zelf eenheid en gelijkheid te realiseren.
Maar voor alles dat de verantwoordelijkheid van mijn welzijn
en denken, ik dit zelf heb toegestaan en aanvaard. Ook al denk ik en voel ik
anders. Ik heb nu beter zicht op de
keuzes die ik heb gemaakt. Gemaakt om te leren en zelf mijn leven vorm te geven
voorbij aan wat ik geleerd heb. Schrijven werkt hierbij prima. De
laatste dagen voel ik me vooral verdrietig. Eerder zat hier boosheid en
onbegrip. Ik respecteer de keuzes van anderen beter en veroordeel deze niet. In
de wetenschap dat ik zelf ook ooit een moedige keuze heb gemaakt weet ik dat er
altijd hoop zal blijven bestaan.
Ik vergeef mezelf toegestaan en aanvaard te hebben dat een
moedige keuze heb beoordeelt als schaamte en het gevoel dat ik als mens gefaald
heb, en dit heb veroordeelt in mezelf als mezelf als naar schuldgevoel heb
omgezet.
Ik vergeef mezelf toegestaan en aanvaard te hebben dat ik de
keuzes van anderen ooit veroordeelt heb vanuit de veronderstelling dat net als
ik ieder ander mens in staat is om hiervan te leren.
Ik vergeef mezelf toegestaan en aanvaard te hebben dat ik de
keuzes van anderen te vaak naar mezelf heb vertaald als waren deze mijn
verantwoordelijkheid. Ik blijf net als ieder ander altijd zelf verantwoordelijk
voor mijn keuzes ook als ze verdrietig aanvoelen.
Ik vergeef mezelf toegestaan en aanvaard te hebben dat ik
door mijn zelf gecreƫerde gevoelens mezelf een tijd lang buitenspel heb gezet
en mezelf heb afgezonderd van gezellige momenten met anderen samen.
Ik vergeef mezelf dat in relatie met een vrouw mijn gevoel
van verdriet niet heb doorleefd en vertaald heb naar afweer en schuldgevoelens.
Ikzelf blijf en ben verantwoordelijk voor mijn welzijn.
Cool Jan! Hoop kennen we over het algemeen als ervaring en zolang we 'hopen' zullen we niet tot werkelijke fysieke toepassing overgaan. Het gaat om de beslissing hiertoe en het leven van deze beslissing. Via de zelfvergeving en het schrijven - en het zelfbegrip hierin - brengen we onszelf steeds dichter en dichter bij deze beslissing tot zelfcorrectie en de uiteindelijke werkelijke zelfverandering in en als het fysiek. Bedankt voor het delen.
BeantwoordenVerwijderenThanks Ingrid - voor betekent hoop ook - naast de wens als een wenselijk andere ervaring - juist- dat ik door oprechtheid voorbij mijn schaamte mijn kwetsbaarheid beschrijf - dat dit mij ruimte geeft/brengt naar Zelfoprechtheid Leven - als in mezelf. Bedankt voor je antwoord. Ik realiseer me dat door in hoop te leven ik fysiek hier niet ben en afgescheiden blijf.
BeantwoordenVerwijderen