Dag 17 Pijn en inzicht.
Een emotie vertaalt een reactie op een herinnering uit het verleden in het nu, in het contact met iemand. Bijv. een lach op het moment dat je bang bent kan de herinnering triggeren waarin deze lach (door de juf lagere school) toen ik bang was, getriggerd werd binnen mijn mindsysteem. Op de momenten dat ik mijn kwetsbaarheid toon kan door een lach deze angst geactiveerd worden. Ik heb dit oordeel aangenomen. Om dit oordeel heeft zich angst gehuld. Angst heeft mijn leven gedirigeerd.
Ook ben ik wantrouwend en angstig om gekwetst te worden in mijn contact met mijn vriendin. Ik weet dat dit gevoel van mezelf is. In een prille liefdesrelatie wil ik liefde ervaren, harmonie, vrede, enthousiasme en spontaniteit.
Deze wantrouwen-zijn gevoelens zitten in mijn systeem. Door ervaringen en hechting (jong geleerd) binnen een systeem dat in mijn beleving onveilig was, niet harmonieus, geen openheid en uitwisseling over ervaringen ontstaan. Ik weet dat ik hiervoor zelf verantwoordelijk ben en realiseer me dit ook. Ik ben zelf verantwoordelijk en neem verantwoordelijkheid om Zelfintimiteit in mezelf als ZELF te verwezenlijken.
Als ik in mijzelf zie, zie ik vooral onzekerheid en verlegenheid om niet te voldoen aan de eisen van anderen en verwacht afwijzing ofdat mensen van alles doen zonder uitleg en wat ze zeggen anders doen. Voorsprelbaar onvoorspelbaar is mijn staat van zijn ten aanzien van anderen die dicht bij komen. Waarom zouden zij mijn gevoelens serieus nemen? Mij zien? Waarderen en erkennen om wie ik ben? Allemaal twijfels die in mij wonen. Mijn luchtspiegels die ik zelf in stand hou. Die ik aantrek in anderen omdat ik zo zie.
Nu wil ik dit alles onder ogen zien en aan voorbij gaan zien en mijn ware zelfintimiteit gaan ervaren. Die die ik ben voorbij aan oordelen die omsloten zijn met angst en mij weerhouden om ZELF-intiem te zijn, voorbij aan alle angsten en oordelen die ik verwacht in het contact met anderen. Ik ben zo geconditioneerd. Ik wil dit veranderen. Het oordeel over mezelf en de oordelen die anderen kunnen reflecteren als mij.
Wat ik wil ervaren is zelfintimiteit en Liefde.
Ik stop hier - ik accepteer dat ik alleen ben - ik realiseer en zie dat ik nog niet intiem met mij ben geweest en dat ik me voor mezelf aan het verbergen ben geweest door zelfoordeel en dus mij oordelend - en zodoende mij verlatend - NIET MEER!
Ik vergeef mezelf toegestaan en aanvaard te hebben dat mijn oordeel over mijn ZELF mij weerhouden heeft vanuit dit ZELF, vanuit Liefde te leven. Ik wil intiem zijn met ZELF ervaren. Ik wil Leven vanuit ZELF, vanuit Liefde Leven.
Ik vergeef mezelf toegestaan en aanvaard te hebben dat ik anderen beoordeelt heb op grond van mijn conditioneringen die mijn ZELF weerhielden om vanuit ZELF te Leven.
Ook ben ik wantrouwend en angstig om gekwetst te worden in mijn contact met mijn vriendin. Ik weet dat dit gevoel van mezelf is. In een prille liefdesrelatie wil ik liefde ervaren, harmonie, vrede, enthousiasme en spontaniteit.
Deze wantrouwen-zijn gevoelens zitten in mijn systeem. Door ervaringen en hechting (jong geleerd) binnen een systeem dat in mijn beleving onveilig was, niet harmonieus, geen openheid en uitwisseling over ervaringen ontstaan. Ik weet dat ik hiervoor zelf verantwoordelijk ben en realiseer me dit ook. Ik ben zelf verantwoordelijk en neem verantwoordelijkheid om Zelfintimiteit in mezelf als ZELF te verwezenlijken.
Als ik in mijzelf zie, zie ik vooral onzekerheid en verlegenheid om niet te voldoen aan de eisen van anderen en verwacht afwijzing ofdat mensen van alles doen zonder uitleg en wat ze zeggen anders doen. Voorsprelbaar onvoorspelbaar is mijn staat van zijn ten aanzien van anderen die dicht bij komen. Waarom zouden zij mijn gevoelens serieus nemen? Mij zien? Waarderen en erkennen om wie ik ben? Allemaal twijfels die in mij wonen. Mijn luchtspiegels die ik zelf in stand hou. Die ik aantrek in anderen omdat ik zo zie.
Nu wil ik dit alles onder ogen zien en aan voorbij gaan zien en mijn ware zelfintimiteit gaan ervaren. Die die ik ben voorbij aan oordelen die omsloten zijn met angst en mij weerhouden om ZELF-intiem te zijn, voorbij aan alle angsten en oordelen die ik verwacht in het contact met anderen. Ik ben zo geconditioneerd. Ik wil dit veranderen. Het oordeel over mezelf en de oordelen die anderen kunnen reflecteren als mij.
Wat ik wil ervaren is zelfintimiteit en Liefde.
Ik stop hier - ik accepteer dat ik alleen ben - ik realiseer en zie dat ik nog niet intiem met mij ben geweest en dat ik me voor mezelf aan het verbergen ben geweest door zelfoordeel en dus mij oordelend - en zodoende mij verlatend - NIET MEER!
Ik vergeef mezelf toegestaan en aanvaard te hebben dat mijn oordeel over mijn ZELF mij weerhouden heeft vanuit dit ZELF, vanuit Liefde te leven. Ik wil intiem zijn met ZELF ervaren. Ik wil Leven vanuit ZELF, vanuit Liefde Leven.
Ik vergeef mezelf toegestaan en aanvaard te hebben dat ik anderen beoordeelt heb op grond van mijn conditioneringen die mijn ZELF weerhielden om vanuit ZELF te Leven.
Reacties
Een reactie posten