Dag 8 Multigelaagd Onbewust Gedirigeerd (deel 2)

De weerstand die ik ervaar is van dien aard dat wat ik wil schrijven en publiceren in mijn blog van gisteren en vandaag persoonlijke ervaringen zijn die invloed hadden op de vorming van mijn gedachten tijdens mijn leven. Ervaringen waar ik niet altijd om heb gevraagd omdat ik nu eenmaal afhankelijk was van de zorg van mijn opvoeders. Mensen spreken mij, nu ik aan het schrijven ben en mijn blogs publiceer, aan op het feit dat ik in hun ogen ook vertrouwelijke informatie deel. Daarnaast krijg ik ook complimenten dat wat ik schrijf in hun ogen goed beschreven is. Ik schrijf geen leugens en door mijn transparantie de zin van schrijven te benadrukken en de vrijheid die Ik hiermee in mezelf genereer. 

Door deze stukjes te schrijven maak ik de keus dat oprechtheid en spontaan delen mijn geboorterecht zijn. Op weg weg naar oneness en gelijkheid waar angsten verbannen zijn naar de wereld van de fabeltjes. Als die wereld al bestaat. Laten we dit voor het gemak aanemen. Of is dit ook een verzonnen karakter. Een gedachte verpakt in een aanname?

De echte weerstand schuilt in de weerstand. Tegen mijn veroordeling van mijn transparantie. Het delen van afspraken waaraan ik me niet conformeer. Ik kwets niemand. Ik vertel mijn beleving bij de verschillende feiten in mijn leven. Die mij belemmert hebben om vrij te bewegen van A naar B. Die me angstig maakten waardoor ik me ging aanpassen aan de agressie van anderen. Hun lompigheid. Nul respect voor mijn integriteit. Mijn welbevinden en recht op zorg. Zo dacht ik. Ik vergeleek me met mijn vriendjes die wel samen tv keken s'avonds. Met hun ouders en de rest van het gezin.

Ik vergeef mezelf toegestaan en aanvaard te hebben dat ik alle karakters in mijn mindsysteem daar verwelkomt heb.

Ik vergeef mezelf toegestaan en aanvaard te hebben dat ik angsten en beleving te lang heb aangepast aan de wensen en denkwijzen van anderen en dat ik zelf gekozen heb voor deze aanpassingen.

Ik vergeef mezelf toegestaan en aanvaard te hebben dat ik mezelf belemmerd heb om vrij te bewegen van A naar B en de ruimte die ik mezelf hierin heb ontzegt.

Ik vergeef mezelf dat toegestaan en aanvaard te hebben dat mijn intrinsieke stemmetjes tussen verschillende gedachten mij in hun dwang hebben gehouden.

Ik vergeef mezelf toegestaan en aanvaard te hebben dat ik mezelf de mogelijkheid heb ontzegd om mijn keuzes zelf te maken - en hierin vergeef ik mezelf dat ik mezelf toegestaan en aanvaard heb mezelf keuzes te ontzeggen uit onwetendheid vanuit de veronderstelling wat ik noem/ken als loyaliteit en extreme aanpassing.

Ik vergeef mezelf toegestaan en aanvaard te hebben dat ik me te lang heb afgestemd op meningen van anderen die op hun beurt mindsetsysteem volgen, vaak onbewust zijn van hun oorspronkelijk vrijheid, van voor het ontstaan van hun mindsetsysteem, iets wat ik niet veroordeel, en wel kan aanraden om te gaan schrijven.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf toegestaan en aanvaard heb te denken dat keuze werkelijk bestaat in plaats mezelf te realiseren dat ik met open ogen een voorgeprogrammeerd bestaan ben binnengelopen.