Dag 1 Luisteren is zeg maar echt mijn ding.

Ik luister hoe anderen naar mij luisteren. Of ze mij daadwerkelijk horen en hoe zij wat ze horen interpreteren. En wat ervaar ik dan over mezelf, door wat ik toon waarop anderen anticiperen? Er spoken allerlei vragen door mijn hoofd. Alsof ik de enige ben die gezien en gehoord wil worden en wil een ander echt met mij in gesprek gaan? Geloven zij mij want meestal spelen anderen alleen maar een spelletje met mij. Altijd al zo geweest. Mijn waarheid zo mijmer ik verder. Of zijn deze spinsels indicators van die die ik niet ben? Wegwijzers!!! Ik denk dat wat ik denk mij grijpt en manipuleert om mij ervan te weerhouden vrij van angst te zijn. Dat angst mij in haar macht houdt en dat zij mij van mijn oorsprong weg wil houden. Maar waarom? In wat ik beluister hoor ik datgene wat mijn geest mij ingeeft. Zo heb ik inmiddels ervaren dat mijn waarheid bij navraag ook fout kan zijn. Heel vermoeiend.

Ik vergeef mezelf toegestaan en aanvaard te hebben dat ik angst heb om mezelf te laten zien voorbij mijn angst voor het oordeel van anderen.

Ik vergeef mezelf toegestaan en aanvaard te hebben dat ik mij door anderen negatief laat evalueren.

Ik vergeef mezelf toegestaan en aanvaard te hebben op momenten dat ik twijfel aan mijn geloof dat anderen mij daadwerkelijk zien.

Ik vergeef mezelf toegestaan en aanvaard te hebben mijn angst dat iemand daadwerkelijk bereid is en met mij in gesprek wil gaan.

Ik vergeef mezelf toegestaan en aanvaard te hebben dat ik twijfel aan de intenties van anderen dat anderen een spelletje met mijn gevoelens spelen.

Ik vergeef mezelf toegestaan en aanvaard te hebben dat ik mijn angst veroordeel als spinsels.

Ik vergeef mezelf toegestaan en aanvaard te hebben dat mijn angst mij in haar macht houdt.

Ik vergeef mezelf toegestaan en aanvaard te hebben dat mijn angst mij weerhoudt vanuit mijn oorsprong te Leven.

Ik vergeef mezelf toegestaan en aanvaard te hebben dat mijn wil mijn wil is en dat ik deze wil zelf construeer met mijn mind.

Ik vergeef mezelf toegestaan en aanvaard te hebben dat mijn waarheid over anderen mijn waarheid is en niets zegt over wat die ander in zijn Ik zijn is.