Dag 156 Onbevangen Kwetsbaarheid


Bij het zoeken naar een geschikt plaatje voor mijn previous blog kreeg ik een reactie als de gewaarwording en gedachte aan de bestraffende opvoeder. Op het plaatje staat een dominante vrouw die met haar duim naar beneden wijst.
Gisteren tijdens mijn collage presentatie beschreef ik het tijdpad dat ik gewandeld heb sinds 2001. Toen werd ik opgenomen in een kliniek. In 2010 volgde de tweede opname. En afgelopen week begon ik aan mijn ervaringsdeskundige opleiding tot Persoonlijk Begeleider.Tijdens de presentatie heb ik mijn kwetsbaarheid getoond. Zonder enige schroom heb ik mijn proces beschreven. Ik realiseer me dat ik gedurende de presentatie voortdurend naar beneden heb gekeken waardoor ik geen oogcontact heb gemaakt met de aanwezigen. Vooraf aan de presentatie had ik geen reacties. Ik ben als eerste, spontaan en onbevangen zonder schroom begonnen en al snel merkte ik wel reactie in de vorm van verdriet en dat ik me door de juf als niet gezien heb ervaren. Later (toen) in de klas werd hieraan schaamte en angst voor afwijzing aan toegevoegd. 

Gisteren tijdens de presentatie, waaraan ik onbevangen spontaan en zonder schroom ben begonnen heb ik deze punten die bovenkwamen drijven AL uitgesproken waarop ik vandaag ook Zelfvergeving en Zelfcorrectie zal toepassen.

Ik vergeef mezelf toegestaan en aanvaard te hebben dat ik aan anderen macht toeken ten aanzien van de evaluatie die op mezelf toepas.

Ik vergeef mezelf toegestaan en aanvaard te hebben dat ik mijn evaluatie baseer op het typetje de goede vrede willen bewaren om afwijzing te voorkomen.

Ik vergeef mezelf toegestaan en aanvaard te hebben dat ik mijn Zelfoprecht heb afgewezen door hierbinnen jarenlang een typetje te zijn.

Ik vergeef mezelf toegestaan en aanvaard te hebben binnen mezelf onrust in de vorm van mind heb gecreëerd dat de goede vrede wou bewaren.

Ik vergeef mezelf toegestaan en aanvaard te hebben mijn kwetsbaarheid bekritiseerd heb met eisen van de norm die ik mezelf heb opgelegd.

Ik vergeef mezelf toegestaan en aanvaard te hebben dat ik alles wat ik deed prefect moest zijn om positieve aandacht va anderen te generen met als doel dat ik oké ben.

Ik vergeef mezelf toegestaan en aanvaard te hebben dat ik oké afmeet aan perfect zijn waarbinnen goed en fout dominante tegenpolen waren als meetpunt.

Ik vergeef mezelf toegestaan en aanvaard te hebben dat er tussen deze polariteiten frictie is ontstaan waaruit mind lading het heeft overgenomen van mijn Zelfoprecht e onbevangen kind zijn.

Ik vergeef mezelf toegestaan en aanvaard te hebben dat ik een bestraffende ouder als in mezelf heb geplaats die kritisch beoordeelde of ik voldeed aan haar norm.

Ik vergeef mezelf toegestaan en aanvaard te hebben dat er een norm is die voorschrijft waaraan ik dien te voldoen.

Ik vergeef mezelf toegestaan en aanvaard te hebben dat normen uit voorschrift het cultuur welzijn bepaalt van groepen waaraan men elkaar beoordeelt op deze normaliteit.

Als en wanneer ik in mezelf bespeur dat ik vanuit mind constructen reageer op mijn omgeving en in mijn bestraffende ouder rol stap, Ik stop en Adem. 

Ik realiseer me dat Adem de bron van Leven verbindt waaraan alle Leven is aangesloten. Binnen deze verbinding gelden geen normen enkel en alleen eenheid en gelijkheid voor alle leven, dat wat goed is voor alle leven. Ik stel mezelf ten doel dat ik de Desteni instrumenten Zelfvergeving en Zelfcorrectie ondersteun en in mijn dagelijkse praktijk, als hier ruimte voor is, bekendheid zal geven. 

Ik realiseer me dat kwetsbaar zijn mijn Zelfoprecht verder vormt. 

Ik realiseer me dat kwetsbaarheid niet te meten valt binnen een norm. 

Ik realiseer me dat kwetsbare mensen zichzelf tonen en bereid zijn zichzelf oprecht te tonen aan hun omgeving. 

Ik realiseer me dat ik veel krachtige mensen ontmoet die oprecht spontaan en zonder schroom hun verhaal willen delen. 

Ik realiseer me dat openheid en transparantie belangrijke waarden zijn die ik ondersteun. Niet als eis waaraan anderen dienen te voldoen en die ikzelf ondersteun omdat ik ze zelf als effectief ervaar. 

Daarnaast vind ik zelf zingeving en leren belangrijke waarden naast rechtvaardige gelijkwaardige en een basiseenheid verdeling van grondstoffen en basis voorzieningen voor alle leven noodzakelijk voor de ontwikkeling van mensen. 

Ik realiseer me dat ik door mijn kwetsbaarheid te laten zien eisen laat vallen waardoor externe beoordeling als in mezelf aanvaard en toegestaan stelselmatig verdampen. Door zelfverantwoordelijkheid en consequente toepassing en initiatief als basishouding in frequent en bij voorkeur dagelijks schrijven realiseer ik steeds meer oprecht Zelfoprecht.






Reacties

Populaire posts van deze blog

Dag 1 Luisteren is zeg maar echt mijn ding.

Dualisme

Woorden als topjes van de ijsberg