Dag 89 'Hellup in als participant bezien vanuit Zelfbeheersing is een automatische reactie functioneel'.

Automatische reacties op
Alcohol Corrigeren.

Ik had absoluut geen KLu wat te gaan doen…Ik had woorden…. verder niets…… das een mooie vlog dacht ik. Als in een splitsecond......en maar: 'dat durf ik vast nooit'. - Mooie mix - 'vast nooit'. Als symbool op. In tegenstelling mooie vlog wil ik en durf dit vast nooit. Een plaatje in mezelf als contraproductieve reactie beschreven als tegenstelling binnen mezelf als in reactie op deze vlog actief. Een patroon actief in mezelf wordt zichtbaar. Opmerkelijk bewust hoe snel dit programma als in mezelf geactiveerd wordt. Ik realiseer me dat ik vanuit mijn zelfbeheersing en integer werken aan herstel kan kijken en niet overspoeld raak door emoties of gevoelens. Uit onderzoek blijkt dat informaties die in mezelf binnen mijn geest ligt opgeslagen, visueel als geluid actief werd. Gedachten uit intonatie geluiden als beelden ontstaan. Mijn beschreven zelfvergeving hardop uitspreken / vergeven waardevol is omdat ik ook het geluid – de stem die mijn gedachten hoorbaar maakt hierdoor uit mijn mind haal - ik verwijder dit afval - als uit observatie gekregen / overgenomen - uit mezelf en maak mezelf gezond -waardoor er door geluid minder beelden actief worden minder herinnering als uit automatische reactie minder kans krijgt door vergeven verdwijnt / minder vat op mijn geest omdat die in kracht / power ‘can’ = kan – wat geraakt kan worden als in mind vervat – en daardoor als mind afneemt.

Door deze verminderde geest activiteit als innerlijk gewaarzijn straal ik uiterlijk anders naar mijn buitenwereld waardoor ik aan mijn omgeving rust afgeef - lees minder mind activiteit die negatief of positief geladen ongelijk is en niet gelijk aan alles als in eenheid en gelijk Leven voor alle Leven. Dat is het doel van deze schrijfcursus. 

Daarnaast participeer ik als woorden vervat in gedachten: een mooie vlog…máár dat durf ik vast nooit. waardoor een gevoel of emotie ontstaat. Als in mijn automatischereactie staat voor mijn mind nu ál vast - dat ik dit DUS nooit durf. Want bij het zien gebeurtenis / aanleiding  van deze vlog reageer ik binnen een ademhaling als realisatie zo blijkt uit mijn beschrijving vanuit deze weergave als in mind script opgeslagen - gedachte stem /geluid /woorden geactiveerd. Heerlijk helder verhelderend duidelijk deze geest beschrijving. 

Vanuit mijn eerste gedachte als in woorden participeer ik in het feit dat ik uit observatie aanvaard en toegelaten mezelf negatief beoordeel waaruit negatief geladen energie ontstaat als vervat in: angst, afwijzing, onnozel, verlegen, uit gelachen worden in mijn stem / geluid / woorden beluister in mezelf roept mijn stem en vraagt mijn de goede vrede bewaren coping toestemming van anderen. Wat ik uit aandacht tekort als interpretatie ROEP waardeer mij, erken mij, knuffel mij, want ik ben het waard. Mensen ik wil aandacht voor MIJN inhoud voorbij aan mijn mindset die mij stuurt en zegt bij het zien...  'een mooie vlog…máár dat durf ik vast nooit'. Mooi in dit schrijfproces is dat ik mijn inhoud toon als in mezelf opgeslagen in mijn mind. In woorden als stem uit geluid in beeld vervat waaruit mijn automatische reactie op een gebeurtenis als gedachten uit deze aspecten automatisch actief is, omdat het dit als toen bruikbaar nu ziet als bruikbaar. 

Echter waar toen verlegenheid, onzekerheid, angst en later een verslaving functioneel waren als beschermingsstrategie is dit nu 'een mooie vlog…máár dat durf ik vast nooit'. Of uit angst voor afwijzing zeg ik niets en ik laat mijn stem niet horen. In feite is mijn zelfstigma als kind toen als in hier - geboren uit interpretatie van mijn wereld / perceptie en wordt nu als reactie actief. Dit inzicht kreeg ik door hard werken. Uit therapie, schrijven, lezen, openheid, eerlijkheid en door zoals ik straks in mijn Wu Wei beschrijf de informatie als in mezelf opgeslagen mezelf verantwoordelijk maakt als in mezelf toegestaan en aanvaard.

Mijn mind bespreekt als in mezelf. Mijn intonatie. Mijn mimiek. Wat er goed gaat. En wat er goed fout kan gaan. Twijfels en successen. Hiervan heb ik bewijs want ik deed aan exposure. Want bewijzen vinden voor mijn gedachten als in hier in een gebeurtenis refereert aan een herinnering als in mezelf interpretatie - deze gingen stapelen en ligt binnen mijn geest opgeslagen - opgebouwd uit informatie ergens in het verleden ontstaan. In het toen functioneel nu een valkuil. Mijn huidige vergelijking - ik als fysiek mens - reageert uit toen opgeslagen informatie ontstaan - in hier - met de vraag om aandacht, waardering, knuffels en erkenning - als in reacties om toestemming en waardering, erkenning van anderen. 

Participeren in deze woorden geeft mij inzicht in diepere lagen als binnen mezelf opgeslagen - een informatielijn opgebouwd uit aspecten die zichtbaar komt bovendrijven. In mijn rol van touringcarchauffeur durfde ik nooit in een microfoon een verhaaltje te vertellen – tijdens de kampioensreceptie niet voor een groep spreken. Door eerlijk participeren in mijn woorden / gedachten komt niet durven boven drijven – angst voor lachende mensen waardoor ik dichtklap en afgeleid raak - uit eenheid en gelijkheid afgescheiden ben – mijn rol inneem en één typetje ben – om mezelf te beschermen uit angst om negatief geevalueerd te worden door anderen als in mezelf aanvaard en toegestaan. 

Wat ik ooit als waarheid heb geleerd is echter nu niet meer actueel. Wat ik als waarheid zag werd mijn mind uit obseratie gekregen. Om de goede vrede te bewaren deed ik clowntje spelen. Uit bescherming / coping. Mijn vrije ruimte - mijn macht - werd beschreven als script met woorden werd interpretatie waarheid. Mijn mysterieus kind werd onnozel. Mijn spontaan werd waakzaam. Mijn enthousiast berekenend / afwachtend / kat uit de boom kijker / goede vrede bewaren / aanpassend / afhankelijk / angstig / onzeker / verlegen / verslaafd aan drank. Dit als besturingssysteem als in mezelf opgeslagen apparaat als in mezelf toegestaan en aanvaard geeft controle terug hervinden als vrije ruimte terug. Deze vrije ruimte - macht om zelf binnen te schrijven als script - als uit discipline ontstaan / gehoorzamen / regels / klantvriendelijk / goede vrede bewaren observeren beschijven maakt mij zelfbeheerst. Ik beheers dit mind controle systeem nu zelf uit oprecht eerlijk beschreven ontstaan.  

Uit mijn beschrijving ‘een mooie vlog…máár dat durf ik vast nooit’… maak ik andere aspecten zichtbaar: kom ik wel uit mijn woorden - kan ik wel duidelijk mijn verhaal doen -heb ik hiervoor bewijs - ik maak gewoon eens een Vlog (oeps) - nooit eerder gedaan (spannend uit mijn comfortzone. 
Helpende gedachten: Ik heb geen bewijs dat het niet lukt. Ik kom vast goed uit mijn woorden. Ik kom goed uit mijn woorden. Je kunt het goed vertellen.Helder en duidelijk. Indien zinvol laat ik mijn stem horen. Als bijdrage aan het groeps,- groeiproces van een ander. Dienstbaar en niet vanuit mijn ROEP om aandacht.

Als constructieve bijdrage aan een gespreksonderwerp. Tijdens een toelatingsgesprek. Een groepsgesprek. Een praatje op straat. Hou ik oogcontact. IK dissocieer minder tot niet meer. Dat was een jaar gelden anders. Als reactie op ogen deed ik dit extreem vaak. Nu een enkele keer. Oogcontact om in het moment te blijven en niet te dissocieren. Ik adem bewust aandachtig verder. Ik ben me bewust wat er gebeurt en beoordeel niets. IK accepteer wat er is.

Ik stel vragen. Ik zie glinstering in hun ogen. Ik ervaar enthousiasme van het meisje achter de balie. Haar verhaal en betekenis herken ik als zodanig als in mezelf ÓÓK opgeslagen. Ik was lang gefocust op negatief geladen energie waardoor ik NU ook andere kanten als in mezelf weer ervaar. De Tao beschrijft dit mooi. Dat in een tegenstelling als contraproductief zoals in: ‘goedheid aangenomen is slechtheid óók aanwezig’.

Wu wei is een grondstelling in het taoïsme dat een begrip inhoudt van weten wanneer wel te handelen (i.a.w. actief op te treden) en wanneer niet te handelen. Wanneer wel te handelen – als uit discipline – observeren – de hele context beschrijven – als in; gedachten, gevoelens en emotie.

De letterlijke betekenis van wu wei luidt: "niet handelen tegen de aard der dingen in". De aard der dingen bezit haar aard. Gedachten bezit tegenstellingen. Die contraproductief zijn aan elkaar als ene & ene. Goedheid aangenomen is slechtheid óók aanwezig. Het hoogste goed is daarom als water, dat alle - aangenomen goedheid slechtheid aanwezig – ruimten vult zonder onderscheid te maken. Beiden zijn aanwezig als contraproductief in het ene & in het ene als hoedanig aanwezig. Hoedanig als tegengesteld uniek ene & als tegengesteld uniek andere ene. Ene & Ene.  

Aanvaarden en toegestaan mezelf "handelen door niet te handelen" zien als ene & zien als ene: voorbij aan de automatische reactie doorademen, beschrijven en vergeven. De zelfcorrectie bestaat uit zien zonder oordelen. Reactie beschreven vergeven vanuit Zelfbeheersing als in contraproductief met automatische reactie.

Bijvoorbeeld Tao Te Ching vers 37: Tao is eeuwig nietdoende en toch is er niets dat het niet doet. Met andere woorden, Tao doet niets en toch alles. De betekenis van de woorden 'niet doen' is in deze zin veranderd: in de eerste betekenis wordt geduid op het niet gehecht zijn aan de resultaten van de actie die men onderneemt maar in de tweede betekenis wordt aangeduid dat men wel alles aanpakt wat men als taak of (levens)opdracht dient te volbrengen. Men kan in deze paradoxen doordringen door de hele context, de filosofie of de cultuur waarin deze paradoxen geschreven zijn te bestuderen.

Wu wei wordt in het Taoïsme vaak geassocieerd met water en de wijze waarop water zich gedraagt. Ofschoon water vloeit en geen weerstand biedt heeft het toch in zich graniet te eroderen. Water heeft geen vaste vorm zoals een steen of stuk hout, het stroomt overal en kan de kleinste ruimtes vullen. Het lijkt of water niets doet en toch doet het iets. Het gaat er om je niet tegen een stroom te verzetten, te kiezen uit de vele richtingen waarin de stroom vloeit en de gevolgen te accepteren.

Laozi was zich bewust van de tegenstellingen in de dingen die telkens terugkeren in een eeuwig transformatieproces. Zodra goedheid of schoonheid wordt aangenomen is de slechtheid en de lelijkheid ook al aanwezig. Elke handeling die zich op goedheid of schoonheid richt is dus al bij voorbaat contraproductief. Het hoogste goed is daarom als water, dat alle ruimten vult zonder onderscheid te maken. Veranderingen vinden niet op een progressieve wijze plaats, maar in een constante cyclus. Streven is daarom volgens Laozi bij voorbaat zinloos. In politiek moet worden "gehandeld zonder te streven". Meegaan in de stroom der dingen  

Het uiteindelijke doel van "wu wei" is het streven naar een evenwichtige situatie en zodoende, zacht en onmerkbaar, in harmonie te geraken met het zelf, anderen, en de omgeving. Bij voorbaat accepteren, toestaan en aanvaarden dat elke handeling die zich richt op schoonheid is de slechtheid ook aanwezig en dus bij voorbaat al contraproductief.

Have a nice mind day....