Dag 85 'How does it know it is me.....'.

Hoe weet mijn systeem haar woorden te kiezen die ik vooralsnog actief wil leven als Zelfoprecht. In ieder geval heb ik de woorden zooi en tering onder de loep genomen en de negatief geladen energie die ik automatisch aan deze woorden koppel. Ik ben oprecht verbaasd. Dat woorden zo diep in mezelf blijven doorwerken. Als herinnering blijven bestaan. In de cursus leer ik mijn woorden heb ik ergens Zelf opgepakt. Aan deze woorden, aan een woord, koppel ik mijn betekenis. Mijn interpretatie vervolgens koppel aan een gedachte. Mijn betekenis die is ontstaan door de woorden die ik aan een situatie koppel als mijn betekenis. Uit deze relaties - informatie - ontstaat mijn realiteit - waarmee ik in dit moment - als mijn perceptie van de gebeurtenis - zelf bepaal welk gevoel of emotie ik eraan koppel. Dit is mijn mind. Als systeem doet dit haar werk. Jaar in jaar uit draait het door. Veel van deze betekenis geving wordt onbewust en als automatische reacties binnnen nieuwe situaties ergens in de toekomst actief in reactie als gedachten. 

Door deze oprecht onder ogen te gaan zien, erkennen, toegestaan en aanvaard te hebben, gaan vergeven, oprecht de lading en betekenis die eraan is gekoppeld ontladen, kan ik in de toekomst een situatie bekijken, leren doorademen en alvorens over te gaan tot reageren, leren, te overwegen wat het beste is voor allen in dergelijke woorden / beslissingen... Gedachten zijn woorden. Woorden heb ik toegekent aan mijn beleving. Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en aanvaard klinkt onlogisch. Maar buiten mezelf naar anderen blijven wijzen. Dat vind ik zo duf.

In de Kebabtent en in de trein heb ik mezelf als automatische reactie ervaren. In mijn rol als bediende die door de autoriteit op autoritaire toon wordt geïnstrueerd. Vanuit mijn horeca werkervaring interpreteer ik deze situatie naar een reactie binnen mezelf. Ik als de bediende die bezig is aan zijn inwerkperiode. In plaats van duidelijke instructie, begeleiding, begrip en oefenen en fouten mogen maken wordt ik door wenkbrauw misleid, afgezeikt, vernedert en in het bijzijn van klanten geminacht. 

Ik dien van mezelf dus te voldoen aan het gezag van een ander. Waaraan ik geen controlle en zelfbeheersing koppel. Iemand die niet kan instrueren. Vanwege ruimte gebrek, onvoldoende capaciteit in apparatuur, gebrek aan werkervaring en handigeheid waardoor zijn automatisme ontbreekt. Hij is onhandig in zijn werk en geeft kritiek op de ander om zijn lading energie te ontdoen van haar kracht. 

Hij wordt onzeker en gaat vloeken. Word zelfs boos en verliest het overzicht en de controlle over de situatie. Misschien voelt hij zich onzeker, bekritiseert en kreeg in het verleden de begeleiding niet die hij nodig had om vaardig deze situatie vanuit zelfbeheersing te bezien. Hij dient gehoorzaam te zijn aan de instructie handeling van wenkbrauw. 

Binnen deze context interpreteer ik beide rollen als reacties in mezelf. Die van bediende en die van autoritair instruerend horeca eigenaar. Deze laatste als representatie van overheersing externe autoriteit die gehoorzaamheid aan anderen voorschrijft. Die alles als vanzelfsprekend ervaart en anderen blijven hem loyaal. Tonen begrip voor zijn onmacht. Er volgt geen verbetering op vele beloftes dat hij gaat veranderen. Hij suddert maar door. Blijft door zijn innerlijke gewaarzijn vuiligheid uitstralen en anderen domineren. Controleren en manipuleren. Alles is vanzelfsprekend en anderen dienen naar zijn pijpen te dansen.  

Ik realiseer me dat binnen werk contexten waarin ik actief ben geweest telkens aan het verbouwen was - restylen van panden - en mezelf goed voorbereiden en trainen op de toekomst. Voorbereid ben op eventuele calimiteiten. Alert en waakzaam. En dienstbaar aan de belangen van anderen was. Om me te wapenen ging ik weer een cursus en scholing volgen. Of een certificaat halen. Wat ik wil aantonen is dat ik beschik over capaciteiten. Omdat ik wil compenseren wat ik als tekort ervaar. 

Want binnen mijn integriteit - mijn vrije ruimte - die werd vervuild. Deze worden nu zichtbaar in mezelf als automatische reacties en krijgen vorm als in wantrouwen, achterdocht, twijfel aan de intentie van mensen, woorden van mensen onderzoeken op waarde en betrouwbaarheid. Onderzoeken aantrekken afstoten ervaren hoe loyaal zijn relaties en door mijn gedrag juist stuk lopen. Binnen mijn fysieke ruimte werden eisen geplaatst die niet paste bij mijn ontwikkeling. Verantwoordelijkheid die ik op mijn schouders heb genomen als van mij van hen overgenomen. Als uit observatie als mijn mentale ik als in mezelf als mijn mind. Mijn systeem uit gedachten, gevoelens en emotie waaruit ik reageer.

Deze vuiligheid blijft lang doorsudderen. Inwerken zoals een marinade die zijn smaak en geur achterlaat. Waaraan het vlees zich ongevraagd committeert. Er is namelijk geen andere smaak versterker beschikbaar. Wat wou ervaren ken ik niet als ervaring. Onbekend bekend maken heeft inwerktijd nodig. Wat fysiek lange tijd inwerkt als mind kan ik iet binnen een bepaalde tijd - zoals slogans en logo's wel doen geloven - regelen. Wat ik psychologisch in het nu wil realiseren en jarenlang heeft gewoekerd als mijn mind in mezelf, heeft tijd nodig om te herstellen. Dat begin heb ik gemaakt in mijn gedachten ontrafelen op woorden en zinnen en de betekenis die ik toeken. Ik participeer als mezelf in mijn gedachten, als woorden, waardoor een gevoel of emotie ontstaat. Oprecht kijken naar deze woorden in reacties op situaties door mijn ervaringen te beschrijven. Waarop ik mijn reactie als van mezelf aanvaard en mezelf toestaan dat deze reacties als uit mezelf ontstaan. En deze vergeven vanuit acceptatie erkennen dat ik mezelf hiermee kan ondersteunen en corrigeren. Dit is mijn oprechtheid waarmee ik mijn systeem ontdoe van haar waarde. Later kan ik vanuit Zelfoprecht woorden kiezen en staan vanuit mijn keuze handelen in het belang wat het beste is voor alle leven, genaamd Zelfoprecht Leven.

Ik vergeef mezelf dat ik als mezelf toegestaan en als in mezelf aanvaard heb zet deze inwerktijd ingang. Dit vraagt om het vermogen: durven vertrouwen, doorzetten en blijven schrijven en integer aan mezelf zijn.

IK vergeef mezelf dat ik mezelf toegestaan en aanvaard heb de gedachte: ik zie de hulpvraag van de bediende ‘ die in zijn ogen zegt’:  ‘help me alsjeblieft’ –‘ik wil weg hier ’. Ik aanvaard dat ik als eigenaar van een horecazaak - kritisch was - alles controleerde - star in mijn benadering – consequent en rechtvaardig. Echter  mijn wil was wet – onbewust –

Door dialoog werd ik door de bediende aangesproken op mijn gedrag. Ik stelde zijn integriteit ter discussie. Omdat ik voortdurend op mijn hoede was werd hij onzeker. Door zijn huiluitbarsting werd controledrang onbewust bewust gemaakt. Ik ben dankbaar  dat door zijn Zelfoprechte gedrag mij dit punt in mezelf duidelijk werd. Inmiddels heeft hij zelf een prachtige horecazaak.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en aanvaard heb me verantwoordelijk te voelen voor de bediende. In het verleden was ik de redder binnen dreigende situaties. Waardoor ik in het ziekenhuis ben beland met een hersenschudding. Omdat ik participeer in deze gedachte – kebabzaak bediende ‘ die in zijn ogen zegt’:  ‘help me alsjeblieft’ –‘ik wil weg hier ’: kwaad te worden als emotionele reactie van willen helpen – hem redden – beschermen – me verantwoordelijk voelen – zijn twijfel die in mezelf zichtbaar is als boosheid. Daarbij komt een andere gedachte bovendrijven: zometeen wordt het hier vechten.

Omdat er meerdere patronen als reactie zichtbaar worden. Als ik later in de trein kom wil ik rust ervaren en daar ligt afval waardoor ik midden in de nacht wakker word en deze hele film aan me voorbij komt waardoor ik zelf verantwoordelijkheid neem voor mijn reacties en zelfoprecht in mijn beschrijven. Daardoor kan ik deze gaan vergeven.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en aanvaard te heb om zelfoprecht na te gaan in mezelf wat er feitelijk gebeurt binnen de Kebabzaak als automatische reactie op de bediende en ook op de reactie van de instructeur. Ik aanvaard ook dat ik in de rol van instructeur controle kan uitoefenen. Ik realiseer me dat ik als einzelgänger altijd controle kan uitoefenen over de situatie. Ik aanvaard ook dat ik goed tussen mensen kan bewegen en hierin een goede balans wil vinden.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en aanvaard heb mijn kwaliteiten onder te waarderen. Ik noem dit zelf bescheiden zijn. Ik wil staan voor mijn talenten en deze vanuit Zelfoprecht leven. Ik heb oog voor de integriteit van anderen. Ik kan verantwoordelijkheid van mezelf en van een ander goed scheiden. Ik vergeef mezelf toegestaan en aanvaard te hebben in mezelf om mezelf als afvallig te ervaren. Ik het waard om gezond te zijn en als zodanig mijn leven te leiden.

Ik vergeef mezelf als in mezelf heb toegestaan en aanvaard dat ik voorbeeld gedrag letterlijk als automatische reactie als in mezelf heb opgeslagen. Ik participeer als automatische reactie op de ogen van de bediende en ervaar woede. Ik wil het liefst hem redden vanachter zijn balie. Ik realiseer me dat de voorbeelden die je krijgt als mensen uit observatie en opvoeding een leven lang doorsudderen. 

Succes met je proces...

Mooie duidelijke vergeving blogs en de tijd waarin de mind zich ontwikkelt...